மீனாட்சியம்மை பிள்ளைத்தமிழ் என்றவுடன் எல்லோர்
நெஞ்சிலும் செவியிலும் தேன் பாயும் பாடலாக அமைவது
"தொடுக்கும் கடவுள் பழம்பாடல்" என்ற பாடலாகும்.
இப்பாடல் மீனாட்சி அம்மையின் மாண்புகளை விளக்கும்
மகுடமாக விளங்குகின்றது. அப்பாடலின் நயங்கள் பற்றி
அறிவோம்.

2.4.1 தமிழின் சுவை

தெய்வத்தன்மை உடையன     பழைய பாடல்கள்.
அப்பாடல்களின் பொருளாய் விளங்குபவள் மீனாட்சி. மணம்
கமழும் துறைகள் அமைந்தது தமிழ். அத்தமிழின் இனிய
சுவை போன்றவள் மீனாட்சி. அகந்தை எனும் கிழங்கைத் தம்
உள்ளத்தில் இருந்து தோண்டி எறிபவர்கள் அடியார்கள்.
அந்த அடியார்களின் மனக்கோயிலில் ஏற்றப்படும் விளக்கு
போன்றவள் மீனாட்சி. இக்கருத்தைத்

தொடுக்கும் கடவுட் பழம்பாடல் தொடையின் பயனே நறைபழுத்த துறைத்தீந் தமிழின் ஒழுகுநறுஞ்      சுவையே அகந்தைக் கிழங்கை அகழ்ந்து எடுக்கும் தொழும்பர் உளக்கோயிற்கு      ஏற்றும் விளக்கே. (மீனா.பிள். 61)

(தொடுத்தல் = கட்டுதல் / உருவாக்குதல், தொடை = மாலை,
நறை = மணம், பழுத்த = கனிந்த, தீம் = இனிய, அகந்தை =
செருக்கு, தொழும்பர் = அடியார்)

என்ற பாடல்     விவரிக்கும்.     மேலும் இப்பாடலில்
மீனாட்சியம்மையின் சிறப்புகள் கூறப்பட்டுள்ளன.

2.4.2 உயிர் ஓவியம்

இமய மலையில் விளையாடும் பெண் யானையைப்
போன்றவள் மீனாட்சி. உலகத்தைக் கடந்த ஒப்பற்றவன்
இறைவன். அவன் திரு உள்ளத்தில் எழுதிப் பார்த்திருக்கும்
உயிர் ஓவியம் போன்றவள் மீனாட்சி. வண்டுகள் தேனைக்
குடித்துக் கூந்தலில் துயில்கின்றன. அந்தக் கூந்தலாகிய
காட்டைத் தாங்கி நிற்கும் வஞ்சிக் கொடி போன்றவள்
மீனாட்சி. மலயத்துவசன் பெற்றெடுத்த பெருவாழ்வுக்கு
நிகரானவள் மீனாட்சி. இதனைப் பின்வரும் பாடல் அடிகள்
விவரிக்கும்:

இமயப் பொருப்பில் விளையாடும் இளமென் பிடியே எறிதரங்கம் உடுக்கும் புவனம் கடந்து நின்ற ஒருவன் திருவுள்ளத்தில் அழகு ஒழுக எழுதிப் பார்த்து இருக்கும் உயிர் ஓவியமே மதுகரம்வாய் மடுக்கும் குழற் காடேந்தும்இள வஞ்சிக் கொடியே வருகவே மலயத் துவசன் பெற்ற பெரு வாழ்வே வருக வருகவே (மீனா.பிள். 69)

(பொருப்பு = மலை, பிடி = பெண்யானை, எறிதரங்கம் =
கடல், புவனம் = உலகம், மதுகரம் = மதுவை வாயாகிய
கரத்தால் உண்பவை, / வண்டுகள், குழல் = கூந்தல்,
மலயத்துவசன் = பாண்டியன்)

இப்பாடலை மீனாட்சியம்மையே கேட்டு மகிழ்ந்ததாகக்
கூறுவர். இந்நூல் அரங்கேற்றப்பட்டபோது குமரகுருபரர்
இசையுடன் பாடி உள்ளார். இப்பாடலைக் கேட்ட
மீனாட்சியம்மை குழந்தை உருவில் வந்து திருமலை நாயக்கர்
மார்பில் உள்ள மணி மாலையைக் கழற்றிப் புலவர்க்குப்
பரிசாக வழங்கியதாக அவர் வரலாறு கூறுகிறது.

2.4.3 சிற்றில் சிதைத்தல்

பொதுவாக, ஆண்பால் பிள்ளைத்தமிழில் சிற்றில்
சிதைத்தல் இடம்பெறும்.     ஆனால், மீனாட்சியம்மை
பிள்ளைத்தமிழில் செங்கீரைப் பருவத்தில், மீனாட்சியின்
பெருமையைக் கூறுமிடத்து, சிற்றில் சிதைத்தல் நிகழ்ச்சி இடம்
பெற்றுள்ளது. உலகத்தையே சிறிய இல்லம் ஆக உருவாக்கி
விளையாடும் பிள்ளையாகப் புலவர் மீனாட்சியம்மையைக்
காண்கிறார்.

உயர்ந்த சக்கரவாள மலைச்சுவருக்கு ஈடாக எட்டு
மலைகளைச் சுவர்களாக நிறுத்துகிறாள். விண்ணின் உச்சியை
மூடி ஞாயிறு     திங்கள்     என்னும் விளக்குகளைப்
பொருத்துகிறாள். உலகங்களாகிய பாத்திரங்களில் ஊழிக்கால
வெள்ளத்தைக் கொண்டு கூழாகிய இனிய உணவைச்
சமைக்கிறாள். இதனைப் பின்வரும் பாடல் விவரிக்கும்: