73. குறிஞ்சி

	மகிழ்நன் மார்பே வெய்யையால் நீ;
	அழியல் வாழி-தோழி!-நன்னன்
	நறு மா கொன்று ஞாட்பில் போக்கிய
	ஒன்றுமொழிக் கோசர் போல,
	வன்கட் சூழ்ச்சியும் வேண்டுமால் சிறிதே.	உரை

292.குறிஞ்சி

	மண்ணிய சென்ற ஒள் நுதல் அரிவை
	புனல் தரு பசுங் காய் தின்றதன் தப்பற்கு
	ஒன்பதிற்று-ஒன்பது களிற்றொடு, அவள் நிறை
	பொன் செய் பாவை கொடுப்பவும், கொள்ளான்,
	பெண் கொலை புரிந்த நன்னன் போல,
	வரையா நிரையத்துச் செலீஇயரோ, அன்னை!-
	ஒரு நாள், நகை முக விருந்தினன் வந்தென,
	பகை முக ஊரின், துஞ்சலோ இலளே.	உரை