191. முல்லை

	உதுக்காண் அதுவே: இது என மொழிகோ?-
	நோன் சினை இருந்த இருந் தோட்டுப் புள்ளினம்
	தாம் புணர்ந்தமையின், பிரிந்தோர் உள்ளத்
	தீம் குரல் அகவக் கேட்டும், நீங்கிய
	ஏதிலாளர் இவண் வரின், 'போதின்
	பொம்மல் ஓதியும் புனையல்;
	எம்மும் தொடாஅல்' என்குவெம்மன்னே.	உரை