303. நெய்தல்

	கழி தேர்ந்து அசைஇய கருங் கால் வெண் குருகு
	அடைகரைத் தாழைக் குழீஇ, பெருங் கடல்
	உடைதிரை ஒலியின் துஞ்சும் துறைவ!
	தொல் நிலை நெகிழ்ந்த வளையள், ஈங்குப்
	பசந்தனள்மன் என் தோழி-என்னொடும்
	இன் இணர்ப் புன்னைஅம் புகர் நிழல்
	பொன் வரி அலவன் ஆட்டிய ஞான்றே.	உரை