ஈங்கை

110. முல்லை

வாரார் ஆயினும், வரினும், அவர் நமக்கு

யார் ஆகியரோ-தோழி!-நீர

நீலப் பைம் போது உளரி, புதல

பீலி ஒண் பொறிக் கருவிளை ஆட்டி,

நுண் முள் ஈங்கைச் செவ் அரும்பு ஊழ்த்த

வண்ணத் துய்ம் மலர் உதிர, தண்ணென்று

இன்னாது எறிதரும் வாடையொடு

என் ஆயினள்கொல் என்னாதோரே?

உரை

பருவங் கண்டு அழிந்த தலைமகள் தோழிக்கு உரைத்தது; தலைமகனைக் கொடுமை கூறித் தலைமகளைத் தோழி வற்புறீஇயதூஉம் ஆம். - கிள்ளிமங்கலங் கிழார்

380. பாலை

விசும்பு கண் புதையப் பாஅய், வேந்தர்

வென்று எறி முரசின் நன் பல முழங்கி,

பெயல் ஆனாதே, வானம்; காதலர்

நனி சேய் நாட்டர்; நம் உன்னலரே;

யாங்குச் செய்வாம்கொல்-தோழி!-ஈங்கைய

வண்ணத் துய்மலர் உதிர

முன்னர்த் தோன்றும் பனிக் கடு நாளே!

உரை

பனிப் பருவம் குறித்துப் பிரிந்தான் தலைமகன்; பிரிய, பருவ வரவின்கண் வேறுபடுவாளாயினும், 'கதுமென ஆற்றுவிப்பது அரிது' என்னும் கருத்தினளாய்,கூதிர்ப்பருவத்து, தலைமகள் கேட்பத் தனது ஆற்ற

	வாரார் ஆயினும், வரினும், அவர் நமக்கு
	யார் ஆகியரோ-தோழி!-நீர
	நீலப் பைம் போது உளரி, புதல
	பீலி ஒண் பொறிக் கருவிளை ஆட்டி,
	நுண் முள் ஈங்கைச் செவ் அரும்பு ஊழ்த்த
	வண்ணத் துய்ம் மலர் உதிர, தண்ணென்று
	இன்னாது எறிதரும் வாடையொடு
	என் ஆயினள்கொல் என்னாதோரே?	உரை

	விசும்பு கண் புதையப் பாஅய், வேந்தர்
	வென்று எறி முரசின் நன் பல முழங்கி,
	பெயல் ஆனாதே, வானம்; காதலர்
	நனி சேய் நாட்டர்; நம் உன்னலரே;
	யாங்குச் செய்வாம்கொல்-தோழி!-ஈங்கைய
	வண்ணத் துய்மலர் உதிர
	முன்னர்த் தோன்றும் பனிக் கடு நாளே!	உரை