பிரப்பங்கனி

91. மருதம்

அரில் பவர்ப் பிரம்பின் வரிப் புற விளை கனி

குண்டு நீர் இலஞ்சிக் கெண்டை கதூஉம்

தண் துறை ஊரன் பெண்டினை ஆயின்,

பல ஆகுக, நின் நெஞ்சில் படரே!

ஓவாது ஈயும் மாரி வண் கை,

கடும் பகட்டு யானை, நெடுந் தேர், அஞ்சி

கொன் முனை இரவு ஊர் போலச்

சில ஆகுக, நீ துஞ்சும் நாளே!

உரை

பரத்தையர்மாட்டுப் பிரிந்த தலைமகன் வாயில் வேண்டிப் புக்கவழி, தன்வரை த்தன்றி அவன் வரைத்தாகித் தன் நெஞ்சு நெகிழ்ந்துழி, தலைமகள் அதனை நெருங்கிச் சொல்லியது; பரத்தையிற் பிர

	அரில் பவர்ப் பிரம்பின் வரிப் புற விளை கனி
	குண்டு நீர் இலஞ்சிக் கெண்டை கதூஉம்
	தண் துறை ஊரன் பெண்டினை ஆயின்,
	பல ஆகுக, நின் நெஞ்சில் படரே!
	ஓவாது ஈயும் மாரி வண் கை,
	கடும் பகட்டு யானை, நெடுந் தேர், அஞ்சி
	கொன் முனை இரவு ஊர் போலச்
	சில ஆகுக, நீ துஞ்சும் நாளே!	உரை