153. குறிஞ்சி

	குன்றக் கூகை குழறினும், முன்றிற்
	பலவின் இருஞ் சினைக் கலை பாய்ந்து உகளினும்,
	அஞ்சும்மன்; அளித்து-என் நெஞ்சம்!-இனியே,
	ஆர் இருட் கங்குல் அவர்வயின்
	சாரல் நீள் இடைச் செலவு ஆனாதே.	உரை

393. மருதம்

	மயங்கு மலர்க் கோதை குழைய மகிழ்நன்
	முயங்கிய நாள் தவச் சிலவே அலரே,
	கூகைக் கோழி வாகைப் பறந்தலைப்
	பசும் பூட் பாண்டியன் வினை வல் அதிகன்
	களிறொடு பட்ட ஞான்றை,
	ஒளிறு வாட் கொங்கர் ஆர்ப்பினும் பெரிதே	உரை