173

	இரவினானும் இன் துயில் அறியாது
	அரவு உறு துயரம் எய்துப தொண்டித்
	தண் நறு நெய்தல் நாறும்
	பின் இருங் கூந்தல் அணங்குற்றோரே.

உரை