3

வந்தனென், பெரும! கண்டனென் செலற்கே-

களிறு கலிமான் தேரொடு சுரந்து,

நன்கலன் ஈயும் நகைசால் இருக்கை,

மாரி என்னாய் பனி என மடியாய்

பகை வெம்மையின் அசையா ஊக்கலை   

வேறு புலத்து இறுத்த விறல் வெந் தானையொடு

மாறா மைந்தர் மாறு நிலை தேய,

மைந்து மலி ஊக்கத்த கந்து கால் கீழ்ந்து,

கடாஅ யானை முழங்கும்,

இடாஅ ஏணி நின் பாசறையானே.   

[புறத்திரட்டு, பாசறை. 8]

உரை