9. செவ்வேள்

உரை

	முருகவேளை வாழ்த்துதல்
	இரு நிலம் துளங்காமை வடவயின் நிவந்து ஓங்கி,
	அரு நிலை உயர் தெய்வத்து அணங்குசால் தலை காக்கும்,
	உருமுச் சூழ் சேண் சிமை உயர்ந்தவர் உடம்பட
	எரி மலர்த் தாமரை இறை வீழ்த்த பெரு வாரி
5	விரி சடைப் பொறை ஊழ்த்து, விழு நிகர் மலர் ஏய்ப்ப,
	தணிவுறத் தாங்கிய தனி நிலைச் சலதாரி
	மணி மிடற்று அண்ணற்கு, மதி ஆரல் பிறந்தோய்! நீ.
	மை இரு நூற்று இமை உண்கண் மான் மறிதோள் மணந்த ஞான்று
	ஐ இருநூற்று மெய்ந் நயனத்தவன் மகள் மலர் உண்கண்,
10	மணி மழை தலைஇயென, மா வேனில் கார் ஏற்று,
	தணி மழை தலையின்று, தண் பரங்குன்று.
	தமிழது சிறப்பிற்குக் காரணம்
	நான்மறை விரித்து, நல் இசை விளக்கும்
	வாய்மொழிப் புலவீர்! கேண்மின், சிறந்தது:
	காதற் காமம், காமத்துச் சிறந்தது;
15	விருப்போர் ஒத்து மெய்யுறு புணர்ச்சி:
	புலத்தலின் சிறந்தது, கற்பே; அது தான்
	இரத்தலும் ஈதலும் இவை உள்ளீடாப்
	பரத்தை உள்ளதுவே: பண்புறு கழறல்,
	தோள் புதிது உண்ட பரத்தை இல் சிவப்புற
20	நாள் அணிந்து, உவக்கும் சுணங்கறையதுவே;
	கேள் அணங்குற மனைக் கிளந்துள, சுணங்கறை;
	சுணங்கறைப் பயனும் ஊடல் உள்ளதுவே.
	அதனால், அகறல் அறியா அணி இழை நல்லார்
	இகல் தலைக்கொண்டு துனிக்கும் தவறு இலர்; இத்
25	தள்ளாப் பொருள் இயல்பின் தண் தமிழ் ஆய்வந்திலார்
	கொள்ளார், இக் குன்று பயன்.
	வள்ளியும் முருகனும் சிறந்தவாறு
	ஊழ் ஆரத்து ஓய் கரை நூக்கி, புனல் தந்த
	காழ் ஆரத்து அம் புகை சுற்றிய தார் மார்பின்,
	கேழ் ஆரம் பொற்ப வருவானைத் தொழாஅ,
30	'வாழிய, மாயா! நின் தவறு இலை; எம் போலும்
	கேழ் இலார் மாண் நலம் உண்கோ, திரு உடையார்
	மென் தோள்மேல் அல்கி நல்கலும் இன்று?
	வை எயிற்று எய்யா மகளிர் திறம் இனிப்
	பெய்ய உழக்கும், மழைக் கா; மற்று ஐய!'
35	கரையா வெந் நோக்கத்தான் கை சுட்டி, பெண்டின்
	இகலின் இகந்தாளை, அவ் வேள் தலைக் கண்ணி
	திருந்து அடி தோயத் திறை கொடுப்பானை,
	'வருந்தல்' என, அவற்கு மார்பு அளிப்பாளை,
	'குறுகல்' என்று ஒள்ளிழை கோதை கோலாக
40	இறுகிறுக யாத்துப் புடைப்ப;
	ஒருவர் மயில் ஒருவர் ஒண் மயிலோடு ஏல,
	இருவர் வான் கிளி ஏற்பில் மழலை,
	செறி கொண்டைமேல் வண்டு சென்று பாய்ந்தன்றே,
	வெறி கொண்டான் குன்றத்து வண்டு.
	வள்ளியின் பாங்கியரும் தேவசேனையின் பாங்கியரும் இகலுதல்
45	தார் தார் பிணக்குவார்; கண்ணி ஓச்சித் தடுமாறுவார்;
	மார்பு அணி கொங்கை வார் மத்திகையாப் புடைப்பார்;
	கோதை வரிப் பந்து கொண்டு எறிவார்
	பேதை மட நோக்கம் பிறிதாக, ஊத
	நுடங்கு நொசி நுசுப்பார் நூழில் தலைக்கொள்ள:
50	கயம்படு கமழ் சென்னிக் களிற்று இயல் கைம்மாறுவார்;
	வயம்படு பரிப் புரவி மார்க்கம் வருவார்;
	தேர் அணி மணி கயிறு தெரிபு வருவார்;
	வரி சிலை வளைய மார்பு உற வாங்குவார்;
	வாளி வாளிகள் நிலைபெற மறலுவார்;
55	தோள் வளை ஆழி சுழற்றுவார்
	மென் சீர் மயில் இயலவர்.
	வாள் மிகு வய மொய்ம்பின்
	வரை அகலத்தவனை வானவன் மகள்
	மாண் எழில் மலர் உண்கண்
60	மட மொழியவர் உடன் சுற்றி,
	கடி சுனையுள் குளித்து ஆடுநரும்,
	அறை அணிந்த அருஞ் சுனையான்
	நறவு உண் வண்டாய் நரம்பு உளர்நரும்,
	சிகை மயிலாய்த் தோகை விரித்து ஆடுநரும்;
65	கோகுலமாய்க் கூவுநரும்,
	ஆகுலம் ஆகுநரும்
	குறிஞ்சிக் குன்றவர் மறம் கெழு வள்ளி தமர்
	வித்தகத் தும்பை விளைத்தலான், வென் வேலாற்கு
	ஒத்தன்று, தண் பரங்குன்று.
	வாழ்த்தி வேண்டல்
70	கடுஞ் சூர் மா முதல் தடிந்து அறுத்த வேல்
	அடும் போராள! நின் குன்றின்மிசை
	ஆடல் நவின்றோர் அவர் போர் செறுப்பவும்,
	பாடல் பயின்றோரைப் பாணர் செறுப்பவும்,
	வல்லாரை வல்லார் செறுப்பவும்,
75	அல்லாரை அல்லார் செறுப்பவும், ஓர் சொல்லாய்,
	செம்மைப் புதுப் புனல்
	தடாகம் ஏற்ற தண் சுனைப் பாங்கர்,
	படாகை நின்றன்று;
	மேஎ எஃகினவை;
80	வென்று உயர்த்த கொடி விறல் சான்றவை;
	கற்பு இணை நெறியூடு அற்பு இணைக் கிழமை
	நயத் தகு மரபின் வியத் தகு குமர!
	வாழ்த்தினேம், பரவுதும், தாழ்த்துத் தலை, நினை யாம்
	நயத்தலின் சிறந்த எம் அடியுறை,
85	பயத்தலின் சிறக்க, நாள்தொறும் பொலிந்தே.

14. செவ்வேள்

உரை

	முருகனது குன்றில் கார்காலத் தன்மை மிகுதல்
	கார் மலி கதழ் பெயல் தலைஇ, ஏற்ற
	நீர் மலி நிறை சுனை பூ மலர்ந்தனவே;
	தண் நறுங் கடம்பின் கமழ் தாது ஊதும்
	வண்ண வண்டு இமிர் குரல் பண்ணை போன்றனவே;
5	அடியுறைமகளிர் ஆடும் தோளே,
	நெடு வரை அடுக்கத்து வேய், போன்றனவே;
	வாகை ஒண் பூப் புரையும் முச்சிய
	தோகை ஆர் குரல், மணந்து தணந்தோரை,
	'நீடன்மின் வாரும்' என்பவர் சொல் போன்றனவே;
10	நாள் மலர்க் கொன்றையும் பொலந் தார் போன்றன;
	மெல் இணர் வேங்கை வியல் அறைத் தாயின,
	அழுகை மகளிர்க்கு உழுவை செப்ப;
	நீர் அயல் கலித்த நெரி முகைக் காந்தள்
	வார் குலை அவிழ்ந்த வள் இதழ் நிரைதொறும்,
15	விடு கொடிப் பிறந்த மென் தகைத் தோன்றிப்
	பவழத்து அன்ன செம் பூத் தாஅய்,
	கார் மலிந்தன்று, நின் குன்று.
	முருகனைப் புகழ்ந்து போற்றுதல்
	போர் மலிந்து,
	சூர் மருங்கு அறுத்த சுடர் படையோயே!
20	கறை இல் கார் மழை பொங்கி அன்ன
	நறையின் நறும் புகை நனி அமர்ந்தோயே!
	அறு முகத்து ஆறு இரு தோளால் வென்றி
	நறு மலர் வள்ளிப் பூ நயந்தோயே!
	கெழீஇக் கேளிர் சுற்ற, நின்னை
25	எழீஇப் பாடும் பாட்டு அமர்ந்தோயே!
	பிறந்த ஞான்றே, நின்னை உட்கிச்
	சிறந்தோர் அஞ்சிய சீர் உடையோயே!
	இரு பிறப்பு, இரு பெயர், ஈர நெஞ்சத்து,
	ஒரு பெயர், அந்தணர் அறன் அமர்ந்தோயே!
	விண்ணப்பம்
30	அன்னை ஆகலின், அமர்ந்து யாம் நின்னை,
	துன்னித் துன்னி, வழிபடுவதன் பயம்
	இன்னும் இன்னும் அவை ஆகுக
	தொன் முதிர் மரபின் நின் புகழினும் பலவே!

17. செவ்வேள்

உரை

	மாலைதோறும் பரங்குன்றைப் பரவி உறைபவர்
	தேம் படு மலர், குழை, பூந் துகில், வடி மணி,
	ஏந்து இலை சுமந்து; சாந்தம் விரைஇ,
	விடை அரை அசைத்த, வேலன், கடிமரம்
	பரவினர் உரையொடு பண்ணிய இசையினர்,
5	விரிமலர் மதுவின் மரம் நனை குன்றத்து
	கோல் எரி, கொளை, நறை, புகை, கொடி, ஒருங்கு எழ
	மாலை மாலை, அடி உறை, இயைநர்,
	மேலோர் உறையுளும் வேண்டுநர் யாஅர்?
	மாறுமாறு எழும் பல்வேறு ஓசைகளை உடையது பரங்குன்றம்
	ஒருதிறம், பாணர் யாழின் தீங் குரல் எழ,
10	ஒருதிறம், யாணர் வண்டின் இமிர் இசை எழ,
	ஒருதிறம், கண் ஆர் குழலின் கரைபு எழ,
	ஒருதிறம், பண் ஆர் தும்பி பரந்து இசை ஊத,
	ஒருதிறம், மண் ஆர் முழவின் இசை எழ,
	ஒருதிறம், அண்ணல் நெடு வரை அருவி நீர் ததும்ப,
15	ஒருதிறம், பாடல் நல் விறலியர் ஒல்குபு நுடங்க,
	ஒருதிறம், வாடை உளர்வயின் பூங் கொடி நுடங்க,
	ஒருதிறம், பாடினி முரலும் பாலை அம் குரலின்
	நீடுகிளர் கிழமை நிறை குறை தோன்ற,
	ஒருதிறம், ஆடு சீர் மஞ்ஞை அரி குரல் தோன்ற,
20	மாறுமாறு உற்றன போல் மாறு எதிர் கோடல்
	மாறு அட்டான் குன்றம் உடைத்து.
	பரங்குன்றிற்கும் கூடலுக்கும் இடைப்பட்ட நிலம்
	பாடல் சான்று பல் புகழ் முற்றிய
	கூடலொடு பரங்குன்றின் இடை,
	கமழ் நறுஞ் சாந்தின் அவரவர் திளைப்ப,
25	நணிநணித்து ஆயினும், சேஎய்ச் சேய்த்து;
	மகிழ் மிகு தேஎம் கோதையர் கூந்தல் குஞ்சியின்
	சோர்ந்து அவிழ் இதழின் இயங்கும் ஆறு இன்று.
	வசை நீங்கிய வாய்மையால், வேள்வியால்,
	திசை நாறிய குன்று அமர்ந்து, ஆண்டுஆண்டு
30	ஆவி உண்ணும் அகில் கெழு கமழ் புகை
	வாய்வாய் மீ போய், உம்பர் இமைபு இறப்ப;
	தேயா மண்டிலம் காணுமாறு இன்று.
	பரங்குன்றின் அலங்காரம்
	வளை முன் கை வணங்கு இறையார்,
	அணை மென் தோள் அசைபு ஒத்தார்
35	தார் மார்பின் தகை இயலார்,
	ஈர மாலை இயல் அணியார்,
	மனம் மகிழ் தூங்குநர் பாய்பு உடன் ஆட,
	சுனை மலர்த் தாது ஊதும் வண்டு ஊதல் எய்தா:
	அனைய, பரங்குன்றின் அணி.
	தெய்வ விழவும் விருந்தயர்வும்
40	கீழோர் வயல் பரக்கும், வார் வெள் அருவி பரந்து ஆனாது
	அரோ;மேலோர் இயங்குதலால், வீழ் மணி நீலம் செறு
	உழக்கும் அரோ;தெய்வ விழவும், திருந்து விருந்து அயர்வும்,
	அவ் வெள் அருவி அணி பரங் குன்றிற்கும்,
	தொய்யா விழுச் சீர் வளம் கெழு வையைக்கும்,
45	கொய் உளை மான் தேர்க் கொடித் தேரான் கூடற்கும்,
	கை ஊழ் தடுமாற்றம் நன்று.
	முருகனை எதிர் முகமாக்கி வாழ்த்துதல்
	என ஆங்கு,
	மணி நிற மஞ்ஞை ஓங்கிய புட் கொடி,
	பிணிமுகம் ஊர்ந்த வெல் போர், இறைவ!
50	பணி ஒரீஇ, நின் புகழ் ஏத்தி,
	அணி நெடுங் குன்றம் பாடுதும்; தொழுதும்;
	அவை யாமும் எம் சுற்றமும் பரவுதும்
	ஏம வைகல் பெறுக, யாம் எனவே.

18. செவ்வேள்

உரை

	இமயத்தொடு நிகர்க்கும் குன்று
	போர் எதிர்ந்து ஏற்றார் மதுகை மதம் தப,
	கார் எதிர்ந்து ஏற்ற கமஞ் சூல் எழிலிபோல்,
	நீர் நிரந்து ஏற்ற நிலம் தாங்கு அழுவத்து,
	சூர், நிரந்து சுற்றிய, மா தபுத்த வேலோய்! நின்
5	சீர் நிரந்து ஏந்திய குன்றொடு நேர் நிரந்து,
	ஏறுமாறு ஏற்கும் இக் குன்று.
	தலைமகன் ஊடல் உணர்ப்பிக்கும் திறம்
	ஒள் ஒளி மணிப் பொறி ஆல் மஞ்ஞை நோக்கித் தன்
	உள்ளத்து நினைப்பானைக் கண்டனள், திரு நுதலும்:
	'உள்ளியது உணர்ந்தேன்; அஃது உரை; இனி, நீ எம்மை
10	எள்ளுதல் மறைத்தல் ஓம்பு' என்பாளைப் பெயர்த்து,
	அவன் 'காதலாய்! நின் இயல் களவு எண்ணிக் களி மகிழ்
	பேதுற்ற இதனைக் கண்டு, யான் நோக்க, நீ எம்மை
	ஏதிலா நோக்குதி' என்று, ஆங்கு உணர்ப்பித்தல்
	ஆய் தேரான் குன்ற இயல்பு.
	பாணனுக்குத் தலைமகனது பரத்தைமை பற்றிக் கூறும் தலைமகளின் கூற்று
15	ஐ வளம் பூத்த அணி திகழ் குன்றின்மேல்,
	மை வளம் பூத்த மலர் ஏர் மழைக் கண்ணார்,
	கை வளம் பூத்த வடுவொடு, காணாய் நீ?
	மொய் வளம் பூத்த முயக்கம், யாம் கைப்படுத்தேம்:
	மெய் வளம் பூத்த விழை தகு பொன் அணி
20	நை வளம் பூத்த நரம்பு இயை சீர்ப் பொய் வளம
	பூத்தன பாணா! நின் பாட்டு.
	பரங்குன்றத்திலுள்ள அம்பலம்
	தண் தளிர் தருப் படுத்து, எடுத்து உரைஇ,
	மங்குல் மழை முழங்கிய விறல் வரையால்,
	கண் பொருபு சுடர்ந்து, அடர்ந்து, இடந்து,
25	இருள் போழும் கொடி மின்னால்
	வெண் சுடர் வேல் வேள்! விரை மயில் மேல் ஞாயிறு! நின்
	ஒண் சுடர் ஓடைக் களிறு ஏய்க்கும் நின் குன்றத்து,
	எழுது எழில் அம்பலம் காமவேள் அம்பின்
	தொழில் வீற்றிருந்த நகர்.
	குன்றத்துக் காட்சிகள்
30	ஆர் ததும்பும் அயில் அம்பு நிறை நாழி
	சூர் ததும்பு வரைய காவால்,
	கார் ததும்பு நீர் ததும்புவன சுனை,
	ஏர் ததும்புவன பூ அணி செறிவு.
	போர் தோற்றுக் கட்டுண்டார் கை போல்வ கார் தோற்றும்
35	காந்தள், செறிந்த கவின்,
	கவின் முகை, கட்டு அவிழ்ப்ப, தும்பி; கட்டு யாழின்
	புரி நெகிழ்ப்பார் போன்றன கை.
	அச்சிரக்கால் ஆர்த்து அணி மழை கோலின்றே,
	வச்சிரத்தான் வான வில்லு.
	குன்றத்தின் சிறப்பு
40	வில்லுச் சொரி பகழியின் மென் மலர் தாயின
	வல்லுப் போர் வல்லாய்! மலைமேல் மரம்.
	வட்டு உருட்டு வல்லாய்! மலைய நெட்டுருட்டுச்
	சீர் ததும்பும் அரவமுடன் சிறந்து,
	போர் ததும்பும் அரவம் போல,
45	கருவி ஆர்ப்ப, கருவி நின்றன குன்றம்.
	அருவி ஆர்ப்ப, முத்து அணிந்தன, வரை;
	குருவி ஆர்ப்ப, குரல் குவிந்தன, தினை;
	எருவை கோப்ப, எழில் அணி திருவில்
	வானில் அணித்த, வரி ஊதும் பல் மலரால்,
50	கூனி வளைத்த சுனை.
	முருகவேளை வாழ்த்துதல்
	புரி உறு நரம்பும் இயலும் புணர்ந்து,
	சுருதியும் பூவும் சுடரும் கூடி,
	எரி உருகு அகிலோடு ஆரமும் கமழும்,
	செரு வேற் தானைச் செல்வ! நின் அடி உறை,
55	உரிதினின் உறை பதிச் சேர்ந்தாங்கு,
	பிரியாது இருக்க எம் சுற்றமோடு உடனே!

21. செவ்வேள்

உரை

	பரங்குன்றத்துப் பெருமானைப் பரவுதல்
	ஊர்ந்ததை எரி புரை ஓடை இடை இமைக்கும் சென்னி,
	பொரு சமம் கடந்த புகழ் சால், வேழம்.
	தொட்டதை தைப்பு அமை சருமத்தின், தாள் இயை தாமரை
	துப்பு அமை துவர் நீர்த் துறை மறை அழுத்திய,
5	வெரிநத் தோலொடு, முழு மயிர் மிடைந்த,
	வரி மலி அர உரி வள்பு கண்டன்ன,
	புரி மென் பீலிப் போழ் புனை அடையல்.
	கையதை கொள்ளாத் தெவ்வர் கொள் மா முதல் தடிந்து,
	புள்ளொடு பெயரிய பொருப்புப் புடை திறந்த வேல்;
10	பூண்டதை சுருளுடை வள்ளி இடை இடுபு இழைத்த
	உருள் இணர்க் கடம்பின் ஒன்றுபடு கமழ் தார்.
	அமர்ந்ததை புரையோர் நாவில் புகழ் நலம் முற்றி,
	நிரை ஏழ் அடுக்கிய நீள் இலைப் பாலை
	அரை வரை மேகலை, அணி நீர்ச் சூழி,
15	தரை விசும்பு உகந்த தண் பரங்குன்றம்.
	'குன்றத்து அடி உறை இயைக!' எனப் பரவுதும்
	வென்றிக் கொடி அணி செல்வ! நிற் தொழுது.
	பரங்குன்றின்மேல் ஓவியத்தின் அழகு போன்ற காட்சிகள்
	சுடு பொன் ஞெகிழத்து முத்து அரி சென்று ஆர்ப்ப,
	துடியின் அடி பெயர்த்து, தோள் அசைத்துத் தூக்கி,
20	அடு நறா மகிழ் தட்ப ஆடுவாள் தகைமையின்,
	நுனை இலங்கு எஃகெனச் சிவந்த நோக்கமொடு
	துணை அணை கேள்வனைத் துனிப்பவள் நிலையும்;
	நிழல் காண் மண்டிலம் நோக்கி,
	அழல் புனை அவிர் இழை திருத்துவாள் குறிப்பும்;
25	பொதிர்த்த முலையிடைப் பூசிச் சந்தனம்
	உதிர்த்து, பின் உற ஊட்டுவாள் விருப்பும்;
	பல் ஊழ் இவை இவை நினைப்பின், வல்லோன்
	ஓவத்து எழுது எழில் போலும் மா தடிந்
	திட்டோய்! நின் குன்றின்மிசை.
	குன்றத்தில் வேறுபட்ட பல ஒலிகள் ஒருங்கு இசைத்தல்
30	மிசை படு சாந்தாற்றி போல, எழிலி
	இசை படு பக்கம், இரு பாலும் கோலி,
	விடு பொறி மஞ்ஞை பெயர்பு உடன் ஆட;
	விரல் செறி தூம்பின் விடு துளைக்கு ஏற்ப,
	முரல் குரற் தும்பி அவிழ் மலர் ஊத;
35	யாணர் வண்டினம் யாழ் இசை பிறக்க;
	பாணி முழவு இசை அருவி நீர் ததும்ப;
	ஒருங்கு பரந்தவை எல்லாம் ஒலிக்கும்
	இரங்கு முரசினான் குன்று.
	சுனை நீரில் பாய்ந்து ஆடிய காதலர்
	தாழ் நீர் இமிழ் சுனை நாப்பண் குளித்து, அவண்
40	மீ நீர் நிவந்த விறலிழை, 'கேள்வனை
	வேய் நீர் அழுந்து தன் கையின் விடுக' என,
	பூ நீர் பெய் வட்டம் எறிய, புணை பெறாது
	அரு நிலை நீரின் அவள் துயர் கண்டு,
	கொழுநன் மகிழ் தூங்கி, கொய் பூம் புனல் வீழ்ந்து,
45	தழுவும் தகை வகைத்து தண் பரங்குன்று.
	குன்றத்தில் பலவகை மணத்துடன் வரும் காற்றுகள்
	வண்டு ஆர் பிறங்கல் மைந்தர் நீவிய
	தண் கமழ் சாந்தம் தைஇய வளியும்,
	கயல் புரை கண்ணியர் கமழ் துகள் உதிர்த்த
	புயல் புரை கதுப்பகம் உளரிய வளியும்,
50	உருள் இணர்க் கடம்பின் நெடுவேட்கு எடுத்த
	முருகு கமழ் புகை நுழைந்த வளியும்,
	அசும்பும் அருவி அரு விடர்ப் பரந்த
	பசும் பூண் சேஎய்! நின் குன்றம் நன்கு உடைத்து.
	சீர்க்கு இசைய ஆடுபவளது மேனியழகும் கண்ணழகும்
	கண் ஒளிர் திகழ் அடர், இடுசுடர் படர் கொடி மின்னுப் போல்
55	ஒண் நகை தகை வகை நெறிபெற இடைஇடை இழைத்து யாத்த
	செண்ணிகைக் கோதை கதுப்போடு இயல,
	மணி மருள் தேன் மகிழ் தட்ப, ஒல்கிப்
	பிணி நெகிழப் பைந் துகில், நோக்கம் சிவப்பு ஊர,
	பூங் கொடி போல நுடங்குவாள், ஆங்குத் தன்
60	சீர்தகு கேள்வன் உருட்டும் துடிச் சீரான்,
	கோடு அணிந்த முத்து ஆரம் ஒல்க ஒசிபவள் ஏர்
	ஆடை அசைய, அணி அசைய, தான் அசையும்
	வாடை உளர் கொம்பர் போன்ம்.
	வாளி புரள்பவை போலும், துடிச் சீர்க்குத்
65	தோள் ஊழ் பெயர்ப்பவள் கண்.
	முருகவேளை வாழ்த்துதல்
	மாறு அமர் அட்டவை மற வேல் பெயர்ப்பவை;
	ஆறு இரு தோளவை; அறு முகம் விரித்தவை;
	நன்று அமர் ஆயமோடு ஒருங்கு, 'நின் அடி உறை
	இன்று போல் இயைக!' எனப் பரவுதும்
70	ஒன்றார்த் தேய்த்த செல்வ! நிற் தொழுதே.