மணியும், கயிறும், மயிலும், குடாரியும்,

ஒருவர் மயில் ஒருவர் ஒண் மயிலோடு ஏல,

சிகை மயிலாய்த் தோகை விரித்து ஆடுநரும்;

மா மயில் அன்னார், மறையில் புணர் மைந்தர்,

மணி மருள் நல் நீர்ச் சினை மட மயில் அகவ,

ஒருதிறம், ஆடு சீர் மஞ்ஞை அரி குரல் தோன்ற,

மணி நிற மஞ்ஞை ஓங்கிய புட் கொடி,

ஒள் ஒளி மணிப் பொறி ஆல் மஞ்ஞை நோக்கித் தன்

வெண் சுடர் வேல் வேள்! விரை மயில் மேல் ஞாயிறு! நின்

மட மயில் ஓரும் மனையவரோடும்,

மைந்து உற்றாய், வெஞ் சொல்; மட மயிற் சாயலை

விடு பொறி மஞ்ஞை பெயர்பு உடன் ஆட;