வலி முன்பின், வல்லென்ற யாக்கை, புலி நோக்கின்

உறு புலி உரு ஏய்ப்பப் பூத்த வேங்கையைக்

‘மறம் கொள் இரும் புலித் தொல் முரண் தொலைத்த

வேங்கை தொலைத்த வெறி பொறி வாரணத்து

கடுங் கண் உழுவை அடி போல வாழைக்

புகர் முகக் களிறொடு புலி பொருது உழக்கும் நின்

ஆய் பொறி உழுவை தாக்கிய பொழுதின்,

‘வேங்கை அம் சினை’ என விறற் புலி முற்றியும்,

இரும் புலி மயக்குற்ற இகல் மலை நல் நாட!

கொடுவரி தாக்கி வென்ற வருத்தமொடு

முறம் செவி மறைப் பாய்பு முரண் செய்த புலி செற்று,

இரும் புலி கொண்மார் நிறுத்த வலையுள் ஓர்

ஆங்கு, இரும் புலித் தொழுதியும் பெருங் களிற்றினமும்