138. குறிஞ்சி

	இகுளை! கேட்டிசின், காதல் அம் தோழி!
	குவளை உண்கண் தெண் பனி மல்க,
	வறிது யான் வருந்திய செல்லற்கு அன்னை
	பிறிது ஒன்று கடுத்தனள்ஆகி வேம்பின்
5	வெறி கொள் பாசிலை நீலமொடு சூடி,
	உடலுநர்க் கடந்த கடல் அம் தானை,
	திருந்துஇலை நெடு வேற் தென்னவன் பொதியில்,
	அருஞ் சிமை இழிதரும் ஆர்த்து வரல் அருவியின்
	ததும்பு சீர் இன் இயம் கறங்க, கைதொழுது,
10	உரு கெழு சிறப்பின் முருகு மனைத் தரீஇ,
	கடம்பும் களிறும் பாடி, நுடங்குபு
	தோடும் தொடலையும் கைக்கொண்டு, அல்கலும்
	ஆடினர் ஆதல் நன்றோ? நீடு
	நின்னொடு தெளித்த நல் மலை நாடன்
15	குறி வரல் அரைநாட் குன்றத்து உச்சி,
	நெறி கெட வீழ்ந்த துன் அருங் கூர் இருள்,
	திரு மணி உமிழ்ந்த நாகம் காந்தட்
	கொழு மடற் புதுப் பூ ஊதும் தும்பி
	நல் நிறம் மருளும் அரு விடர்
20	இன்னா நீள் இடை நினையும், என் நெஞ்சே.

240. நெய்தல்

	செவ் வீ ஞாழற் கருங் கோட்டு இருஞ் சினைத்
	தனிப் பார்ப்பு உள்ளிய தண் பறை நாரை
	மணிப் பூ நெய்தல் மாக் கழி நிவப்ப,
	இனிப் புலம்பின்றே கானலும்; நளி கடல்
5	திரைச் சுரம் உழந்த திண் திமில் விளக்கில்
	பல் மீன் கூட்டம் என்னையர்க் காட்டிய,
	எந்தையும் செல்லுமார் இரவே; அந்தில்
	அணங்குடைப் பனித் துறை கைதொழுது ஏத்தி,
	யாயும் ஆயமோடு அயரும்; நீயும்,
10	தேம் பாய் ஓதி திரு நுதல் நீவி,
	கோங்கு முகைத்தன்ன குவிமுலை ஆகத்து,
	இன் துயில் அமர்ந்தனைஆயின், வண்டு பட
	விரிந்த செருந்தி வெண் மணல் முடுக்கர்,
	பூ வேய் புன்னை அம் தண் பொழில்,
15	வாவே தெய்ய, மணந்தனை செலற்கே.