103. பாலை

	நிழல் அறு நனந்தலை, எழால் ஏறு குறித்த
	கதிர்த்த சென்னி, நுணங்கு செந் நாவின்,
	விதிர்த்த போலும் அம் நுண் பல் பொறி,
	காமர் சேவல் ஏமம் சேப்ப;
5	முளி அரில் புலம்பப் போகி, முனாஅது
	முரம்பு அடைந்திருந்த மூரி மன்றத்து,
	அதர் பார்த்து அல்கும் ஆ கெழு சிறுகுடி,
	உறையுநர் போகிய ஓங்கு நிலை வியல் மனை,
	இறை நிழல் ஒரு சிறைப் புலம்பு அயா உயிர்க்கும்
10	வெம் முனை அருஞ் சுரம் நீந்தி; தம்வயின்
	ஈண்டு வினை மருங்கின் மீண்டோர்மன் என,
	நள்ளென் யாமத்து உயவுத்துணை ஆக
	நம்மொடு பசலை நோன்று, தம்மொடு
	தானே சென்ற நலனும்
15	நல்கார்கொல்லோ, நாம் நயந்திசினோரே?

271. பாலை

	பொறி வரிப் புறவின் செங் காற் சேவல்
	சிறு புன் பெடையொடு சேண் புலம் போகி,
	அரி மணல் இயவில் பரல் தேர்ந்து உண்டு,
	வரி மரல் வாடிய வான் நீங்கு நனந்தலைக்
5	குறும்பொறை மருங்கின் கோட் சுரம் நீந்தி,
	நெடுஞ் சேண் வந்த நீர் நசை வம்பலர்
	செல் உயிர் நிறுத்த சுவைக் காய் நெல்லிப்
	பல் காய் அம் சினை அகவும் அத்தம்
	சென்று, நீர் அவணிர் ஆகி, நின்று தரு
10	நிலை அரும் பொருட் பிணி நினைந்தனிர்எனினே,
	வல்வதாக, நும் செய் வினை! இவட்கே,
	களி மலி கள்ளின் நல் தேர் அவியன்
	ஆடு இயல் இள மழை சூடித் தோன்றும்
	பழம் தூங்கு விடரகத்து எழுந்த காம்பின்
15	கண் இடை புரையும் நெடு மென் பணைத் தோள்,
	திருந்து கோல் ஆய் தொடி ஞெகிழின்,
	மருந்தும் உண்டோ, பிரிந்து உறை நாட்டே?