70. நெய்தல்

	கொடுந் திமிற் பரதவர் வேட்டம் வாய்த்தென,
	இரும் புலாக் கமழும் சிறுகுடிப் பாக்கத்துக்
	குறுங் கண் அவ் வலைப் பயம் பாராட்டி,
	கொழுங் கண் அயிலை பகுக்கும் துறைவன்
5	நம்மொடு புணர்ந்த கேண்மை முன்னே
	அலர் வாய்ப் பெண்டிர் அம்பல் தூற்ற,
	பலரும் ஆங்கு அறிந்தனர்மன்னே; இனியே
	வதுவை கூடிய பின்றை, புதுவது
	பொன் வீ ஞாழலொடு புன்னை வரிக்கும்
10	கானல் அம் பெருந் துறைக் கவினி மா நீர்ப்
	பாசடைக் கலித்த கணைக்கால் நெய்தல்
	விழவு அணி மகளிர் தழை அணிக் கூட்டும்
	வென் வேற் கவுரியர் தொல் முது கோடி
	முழங்கு இரும் பௌவம் இரங்கும் முன் துறை,
15	வெல்போர் இராமன் அரு மறைக்கு அவித்த
	பல் வீழ் ஆலம் போல,
	ஒலி அவிந்தன்று, இவ் அழுங்கல் ஊரே.

256. மருதம்

	பிணங்கு அரில் வள்ளை நீடு இலைப் பொதும்பில
	மடி துயில் முனைஇய வள் உகிர் யாமை
	நொடி விடு கல்லின் போகி, அகன்துறைப்
	பகுவாய் நிறைய, நுங்கின் கள்ளின்
5	நுகர்வார் அருந்து மகிழ்பு இயங்கு நடையொடு
	தீம் பெரும் பழனம் உழக்கி, அயலது
	ஆம்பல் மெல் அடை ஒடுங்கும் ஊர!
	பொய்யால்; அறிவென், நின் மாயம். அதுவே
	கையகப்பட்டமை அறியாய்; நெருநை
10	மை எழில் உண்கண் மடந்தையொடு வையை
	ஏர் தரு புதுப் புனல் உரிதினின் நுகர்ந்து,
	பரத்தை ஆயம் கரப்பவும், ஒல்லாது
	கவ்வை ஆகின்றால், பெரிதே; காண்தகத்
	தொல் புகழ் நிறைந்த பல் பூங் கழனி,
15	கரும்பு அமல் படப்பை, பெரும் பெயர்க் கள்ளூர்,
	திரு நுதற் குறுமகள் அணி நலம் வவ்விய
	அறனிலாளன்,'அறியேன்' என்ற
	திறன் இல் வெஞ் சூள் அறி கரி கடாஅய்,
	முறி ஆர் பெருங் கிளை செறியப் பற்றி,
20	நீறு தலைப்பெய்த ஞான்றை,
	வீறு சால் அவையத்து ஆர்ப்பினும் பெரிதே.

354. முல்லை

	மத வலி யானை மறலிய பாசறை,
	இடி உமிழ் முரசம் பொரு களத்து இயம்ப,
	வென்று கொடி எடுத்தனன், வேந்தனும்; கன்றொடு
	கறவைப் புல்லினம் புறவுதொறு உகள,
5	குழல் வாய் வைத்தனர் கோவலர், வல் விரைந்து,
	இளையர் ஏகுவனர் பரிய, விரி உளைக்
	கடு நடைப் புரவி வழிவாய் ஓட,
	வலவன் வள்பு வலி உறுப்ப, புலவர்
	புகழ் குறி கொண்ட பொலந்தார் அகலத்து,
10	தண் கமழ் சாந்தம் நுண் துகள் அணிய,
	வென்றி கொள் உவகையொடு புகுதல் வேண்டின்,
	யாண்டு உறைவதுகொல் தானே மாண்ட
	போது உறழ் கொண்ட உண்கண்
	தீதிலாட்டி திரு நுதற் பசப்பே?