45. பாலை

	வாடல் உழுஞ்சில் விளை நெற்று அம் துணர்
	ஆடுகளப் பறையின், அரிப்பன ஒலிப்ப,
	கோடை நீடிய அகன் பெருங் குன்றத்து,
	நீர் இல் ஆர் ஆற்று நிவப்பன களிறு அட்டு,
5	ஆள் இல் அத்தத்து உழுவை உகளும்
	காடு இறந்தனரே, காதலர். மாமை,
	அரி நுண் பசலை பாஅய், பீரத்து
	எழில் மலர் புரைதல்வேண்டும். அலரே,
	அன்னி குறுக்கைப் பறந்தலை, திதியன்
10	தொல் நிலை முழுமுதல் துமியப் பண்ணி,
	புன்னை குறைத்த ஞான்றை, வயிரியர்
	இன் இசை ஆர்ப்பினும் பெரிதே. யானே,
	காதலற் கெடுத்த சிறுமையொடு, நோய் கூர்ந்து,
	ஆதிமந்தி போல, பேதுற்று
15	அலந்தனென் உழல்வென்கொல்லோ பொலந்தார்,
	கடல் கால் கிளர்ந்த வென்றி நல் வேல்,
	வானவரம்பன் அடல் முனைக் கலங்கிய
	உடை மதில் ஓர் அரண் போல,
	அஞ்சுவரு நோயொடு, துஞ்சாதேனே!

362. குறிஞ்சி

	பாம்புடை விடர பனி நீர் இட்டுத் துறைத்
	தேம் கலந்து ஒழுக, யாறு நிறைந்தனவே;
	வெண் கோட்டு யானை பொருத புண் கூர்ந்து,
	பைங் கண் வல்லியம் கல் அளைச் செறிய,
5	முருக்கு அரும்பு அன்ன வள் உகிர் வயப் பிணவு
	கடி கொள, வழங்கார் ஆறே; ஆயிடை
	எல்லிற்று என்னான், வென் வேல் ஏந்தி,
	நசை தர வந்த நன்னராளன்
	நெஞ்சு பழுதாக, வறுவியன் பெயரின்,
10	இன்று இப்பொழுதும் யான் வாழலெனே;
	எவன்கொல்? வாழி, தோழி! நம் இடை முலைச்
	சுணங்கு அணி முற்றத்து ஆரம் போலவும்,
	சிலம்பு நீடு சோலைச் சிதர் தூங்கு நளிப்பின்
	இலங்கு வெள் அருவி போலவும்,
15	நிலம் கொண்டனவால், திங்கள் அம் கதிரே!