44. முல்லை

	வந்து வினை முடித்தனன் வேந்தனும்; பகைவரும்
	தம் திறை கொடுத்துத் தமர் ஆயினரே;
	முரண் செறிந்திருந்த தானை இரண்டும்
	ஒன்று என அறைந்தன பணையே; நின் தேர்
5	முன் இயங்கு ஊர்தி பின்னிலை ஈயாது,
	ஊர்க, பாக! ஒரு வினை, கழிய
	நன்னன், ஏற்றை, நறும் பூண் அத்தி,
	துன் அருங் கடுந் திறற் கங்கன், கட்டி,
	பொன் அணி வல்வில் புன்றுறை, என்று ஆங்கு
10	அன்று அவர் குழீஇய அளப்பு அருங் கட்டூர்,
	பருந்து படப் பண்ணி, பழையன் பட்டென,
	கண்டது நோனானாகி, திண் தேர்க்
	கணையன் அகப்பட, கழுமலம் தந்த
	பிணைஅல்அம் கண்ணிப் பெரும் பூட் சென்னி
15	அழும்பில் அன்ன அறாஅ யாணர்,
	பழம் பல் நெல்லின் பல் குடிப் பரவை,
	பொங்கடி படிகயம் மண்டிய பசு மிளை,
	தண் குடவாயில் அன்னோள்
	பண்புடை ஆகத்து இன் துயில் பெறவே!

 

226. மருதம்

	உணர்குவென்அல்லென்; உரையல் நின் மாயம்;
	நாண் இலை மன்ற யாணர் ஊர!
	அகலுள் ஆங்கண், அம் பகை மடிவை,
	குறுந் தொடி, மகளிர் குரூஉப் புனல் முனையின்,
5	பழனப் பைஞ் சாய் கொழுதி, கழனிக்
	கரந்தை அம் செறுவின் வெண் குருகு ஓப்பும்,
	வல் வில் எறுழ்த் தோள், பரதவர் கோமான்,
	பல் வேல் மத்தி, கழாஅர் முன்துறை,
	நெடு வெண் மருதொடு வஞ்சி சாஅய,
10	விடியல் வந்த பெரு நீர்க் காவிரி,
	தொடி அணி முன்கை நீ வெய்யோளொடு
	முன் நாள் ஆடிய கவ்வை, இந் நாள்,
	வலி மிகும் முன்பின் பாணனொடு, மலி தார்த்
	தித்தன் வெளியன் உறந்தை நாள் அவைப்
15	பாடு இன் தெண் கிணைப் பாடு கேட்டு அஞ்சி,
	போர் அடு தானைக் கட்டி
	பொராஅது ஓடிய ஆர்ப்பினும் பெரிதே.