35. பாலை

	ஈன்று புறந்தந்த எம்மும் உள்ளாள்,
	வான் தோய் இஞ்சி நல் நகர் புலம்ப
	தனி மணி இரட்டும் தாளுடைக் கடிகை,
	நுழை நுதி நெடு வேல், குறும் படை, மழவர்
5	முனை ஆத் தந்து, முரம்பின் வீழ்த்த
	வில் ஏர் வாழ்க்கை விழுத் தொடை மறவர்
	வல் ஆண் பதுக்கைக் கடவுட் பேண்மார்,
	நடுகல் பீலி சூட்டி, துடிப்படுத்து,
	தோப்பிக் கள்ளொடு துரூஉப் பலி கொடுக்கும்
10	போக்கு அருங் கவலைய புலவு நாறு அருஞ் சுரம்
	துணிந்து, பிறள் ஆயினள்ஆயினும், அணிந்து அணிந்து,
	ஆர்வ நெஞ்சமொடு ஆய் நலன் அளைஇ, தன்
	மார்பு துணையாகத் துயிற்றுகதில்ல
	துஞ்சா முழவின் கோவற் கோமான்
15	நெடுந் தேர்க் காரி கொடுங்கால் முன்துறை,
	பெண்ணை அம் பேரியாற்று நுண் அறல் கடுக்கும்
	நெறி இருங் கதுப்பின் என் பேதைக்கு,
	அறியாத் தேஎத்து ஆற்றிய துணையே!

 

209. பாலை

	'தோளும் தொல் கவின் தொலைந்தன; நாளும்
	அன்னையும் அருந் துயர் உற்றனள்; அலரே,
	பொன் அணி நெடுந் தேர்த் தென்னர் கோமான்,
	எழு உறழ் திணி தோள் இயல் தேர்ச் செழியன்,
5	நேரா எழுவர் அடிப்படக் கடந்த
	ஆலங்கானத்து ஆர்ப்பினும் பெரிது' என,
	ஆழல் வாழி, தோழி! அவரே,
	மாஅல் யானை மறப் போர்ப் புல்லி
	காம்புடை நெடு வரை வேங்கடத்து உம்பர்
10	அறை இறந்து அகன்றனர் ஆயினும், நிறை இறந்து
	உள்ளார்ஆதலோ அரிதே செவ் வேல்
	முள்ளூர் மன்னன் கழல்தொடிக் காரி
	செல்லா நல் இசை நிறுத்த வல் வில்
	ஓரிக் கொன்று சேரலர்க்கு ஈத்த
15	செவ் வேர்ப் பலவின் பயம் கெழு கொல்லி,
	நிலை பெறு கடவுள் ஆக்கிய,
	பலர் புகழ் பாவை அன்ன நின் நலனே.