1. பாலை

	'வண்டு படத் ததைந்த கண்ணி, ஒண் கழல்,
	உருவக் குதிரை மழவர் ஓட்டிய
	முருகன் நற் போர் நெடு வேள் ஆவி,
	அறுகோட்டு யானைப் பொதினி ஆங்கண்,
5	சிறு காரோடன் பயினொடு சேர்த்திய
	கல் போல் பிரியலம்' என்ற சொல்தாம்
	மறந்தனர்கொல்லோ தோழி! சிறந்த
	வேய் மருள் பணைத் தோள் நெகிழ, சேய் நாட்டுப்
	பொலங்கல வெறுக்கை தருமார் நிலம் பக,
10	அழல் போல் வெங்கதிர் பைது அறத் தெறுதலின்,
	நிழல் தேய்ந்து உலறிய மரத்த; அறை காய்பு,
	அறுநீர்ப் பைஞ் சுனை ஆம் அறப் புலர்தலின்,
	உகு நெல் பொரியும் வெம்மைய; யாவரும்
	வழங்குநர் இன்மையின், வௌவுநர் மடிய,
15	சுரம் புல்லென்ற ஆற்ற; அலங்கு சினை
	நார் இல் முருங்கை நவிரல் வான் பூச்
	சூரல்அம் கடு வளி எடுப்ப, ஆருற்று,
	உடை திரைப் பிதிர்வின் பொங்கி, முன்
	கடல் போல் தோன்றல காடு இறந்தோரே?

 

61. பாலை

	'நோற்றோர்மன்ற தாமே கூற்றம்
	கோளுற விளியார், பிறர் கொள விளிந்தோர்' எனத்
	தாள் வலம்படுப்பச் சேட் புலம் படர்ந்தோர்
	நாள் இழை நெடுஞ் சுவர் நோக்கி, நோய் உழந்து
5	ஆழல் வாழி, தோழி! தாழாது,
	உரும் எனச் சிலைக்கும் ஊக்கமொடு பைங் கால்
	வரி மாண் நோன் ஞாண் வன் சிலைக் கொளீஇ,
	அரு நிறத்து அழுத்திய அம்பினர் பலருடன்
	அண்ணல் யானை வெண் கோடு கொண்டு,
10	நறவு நொடை நெல்லின் நாள் மகிழ் அயரும்
	கழல் புனை திருந்துஅடிக் கள்வர் கோமான்
	மழ புலம் வணக்கிய மா வண் புல்லி
	விழவுடை விழுச் சீர் வேங்கடம் பெறினும்,
	பழகுவர்ஆதலோ அரிதே முனாஅது
15	முழவு உறழ் திணி தோள் நெடு வேள் ஆவி
	பொன்னுடை நெடு நகர்ப் பொதினி அன்ன நின்
	ஒண் கேழ் வன முலைப் பொலிந்த
	நுண் பூண் ஆகம் பொருந்துதல் மறந்தே.