162. குறிஞ்சி

	கொளக் குறைபடாஅக் கோடு வளர் குட்டத்து
	அளப்பு அரிது ஆகிய குவை இருந் தோன்றல,
	கடல் கண்டன்ன மாக விசும்பின்
	அழற்கொடி அன்ன மின்னு வசிபு நுடங்க,
5	கடிதுஇடி உருமொடு கதழ்உறை சிதறி,
	விளிவு இடன் அறியா வான் உமிழ் நடு நாள்,
	அருங் கடிக் காவலர் இகழ்பதம் நோக்கி,
	பனி மயங்கு அசைவளி அலைப்ப, தந்தை
	நெடு நகர் ஒரு சிறை நின்றனென்ஆக;
10	அறல் என அவிர்வரும் கூந்தல், மலர் என
	வாள் முகத்து அலமரும் மா இதழ் மழைக் கண்,
	முகை நிரைத்தன்ன மா வீழ் வெண் பல்,
	நகை மாண்டு இலங்கும் நலம் கெழு துவர் வாய்,
	கோல் அமை விழுத் தொடி விளங்க வீசி,
15	கால் உறு தளிரின் நடுங்கி, ஆனாது,
	நோய் அசா வீட முயங்கினள் வாய்மொழி
	நல் இசை தரூஉம் இரவலர்க்கு உள்ளிய
	நசை பிழைப்பு அறியாக் கழல்தொடி அதிகன்
	கோள் அறவு அறியாப் பயம் கெழு பலவின்
20	வேங்கை சேர்ந்த வெற்பகம் பொலிய,
	வில் கெழு தானைப் பசும் பூண் பாண்டியன்
	களிறு அணி வெல் கொடி கடுப்ப, காண்வர
	ஒளிறுவன இழிதரும் உயர்ந்து தோன்று அருவி,
	நேர் கொள் நெடு வரைக் கவாஅன்
25	சூரரமகளிரின் பெறற்கு அரியோளே.

 

231. பாலை

	'செறுவோர் செம்மல் வாட்டலும், சேர்ந்தோர்க்கு
	உறும் இடத்து உவக்கும் உதவி ஆண்மையும்,
	இல் இருந்து அமைவோர்க்கு இல், என்று எண்ணி,
	நல் இசை வலித்த நாணுடை மனத்தர்
5	கொடு விற் கானவர் கணை இடத் தொலைந்தோர்,
	படு களத்து உயர்த்த மயிர்த் தலைப் பதுக்கைக்
	கள்ளி அம் பறந்தலைக் களர்தொறும் குழீஇ,
	உள்ளுநர்ப் பனிக்கும் ஊக்கு அருங் கடத்திடை
	வெஞ் சுரம் இறந்தனர்ஆயினும், நெஞ்சு உருக
10	வருவர் வாழி, தோழி! பொருவர்
	செல் சமம் கடந்த செல்லா நல் இசை,
	விசும்பு இவர் வெண் குடை, பசும் பூட் பாண்டியன்
	பாடு பெறு சிறப்பின் கூடல் அன்ன நின்
	ஆடு வண்டு அரற்றும் முச்சித்
15	தோடு ஆர் கூந்தல் மரீஇயோரே.

 

253. பாலை

	'வைகல்தோறும் பசலை பாய, என்
	மெய்யும் பெரும்பிறிது ஆகின்று, ஒய்யென;
	அன்னையும் அமரா முகத்தினள்; அலரே,
	வாடாப் பூவின் கொங்கர் ஓட்டி,
5	நாடு பல தந்த பசும் பூட் பாண்டியன்
	பொன் மலி நெடு நகர்க் கூடல் ஆடிய
	இன் இசை ஆர்ப்பினும் பெரிதே; ஈங்கு யான்
	சில நாள் உய்யலென் போன்ம்' எனப் பல நினைந்து,
	ஆழல் வாழி, தோழி! வடாஅது,
10	ஆர் இருள் நடு நாள் ஏர் ஆ உய்ய,
	பகை முனை அறுத்துப் பல் இனம் சாஅய்,
	கணம்சால் கோவலர் நெடு விளிப் பயிர் அறிந்து,
	இனம் தலைத் தரூஉம் துளங்கு இமில் நல் ஏற்றுத்
	தழூஉப் பிணர் எருத்தம் தாழப் பூட்டிய
15	அம் தூம்பு அகல் அமைக் கமஞ்செலப் பெய்த
	துறு காழ் வல்சியர் தொழு அறை வௌவி,
	கன்றுடைப் பெரு நிரை மன்று நிறை தரூஉம்
	நேரா வன் தோள் வடுகர் பெரு மகன்,
	பேர் இசை எருமை நல் நாட்டு உள்ளதை
20	அயிரி யாறு இறந்தனர்ஆயினும், மயர் இறந்து
	உள்ளுபதில்ல தாமே பணைத் தோள்,
	குரும்பை மென் முலை, அரும்பிய சுணங்கின்,
	நுசுப்பு அழித்து ஒலிவரும் தாழ் இருங் கூந்தல்,
	மாக விசும்பின் திலகமொடு பதித்த
25	திங்கள் அன்ன நின் திரு முகத்து,
	ஒண் சூட்டு அவிர் குழை மலைந்த நோக்கே.

 

266. மருதம்

	கோடுற நிவந்த நீடு இரும் பரப்பின்
	அந்திப் பராஅய புதுப் புனல், நெருநை,
	மைந்து மலி களிற்றின் தலைப் புணை தழீஇ,
	நரந்தம் நாறும் குவை இருங் கூந்தல்
5	இளந் துணை மகளிரொடு ஈர் அணிக் கலைஇ,
	நீர் பெயர்ந்து ஆடிய ஏந்து எழில் மழைக் கண்
	நோக்குதொறும் நோக்குதொறும் தவிர்விலையாகி,
	காமம் கைம்மிகச் சிறத்தலின், நாண் இழந்து,
	ஆடினை என்ப மகிழ்ந! அதுவே
10	யாழ் இசை மறுகின் நீடூர் கிழவோன்
	வாய் வாள் எவ்வி ஏவல் மேவார்
	நெடு மிடல் சாய்த்த பசும் பூண் பொருந்தலர்
	அரிமணவாயில் உறத்தூர் ஆங்கண்,
	கள்ளுடைப் பெருஞ் சோற்று எல் இமிழ் அன்ன,
15	கவ்வை ஆகின்றால் பெரிதே; இனி அஃது
	அவலம் அன்றுமன், எமக்கே; அயல
	கழனி உழவர் கலி சிறந்து எடுத்த
	கறங்கு இசை வெரீஇப் பறந்த தோகை
	அணங்குடை வரைப்பகம் பொலிய வந்து இறுக்கும்
20	திரு மணி விளக்கின் அலைவாய்ச்
	செரு மிகு சேஎயொடு உற்ற சூளே!

 

338. குறிஞ்சி

	குன்று ஓங்கு வைப்பின் நாடு மீக்கூறும்
	மறம் கெழு தானை அரசருள்ளும்,
	அறம் கடைப்பிடித்த செங்கோலுடன், அமர்
	மறம் சாய்த்து எழுந்த வலன் உயர் திணி தோள்,
5	பலர் புகழ் திருவின், பசும் பூட் பாண்டியன்
	அணங்குடை உயர் நிலைப் பொருப்பின் கவாஅன்,
	சினை ஒள் காந்தள் நாறும் நறு நுதல்,
	துணை ஈர் ஓதி மாஅயோள்வயின்,
	நுண் கோல் அவிர் தொடி வண் புறம் சுற்ற
10	முயங்கல் இயையாதுஆயினும், என்றும்,
	வயவு உறு நெஞ்சத்து உயவுத் துணையாக,
	ஒன்னார் தேஎம் பாழ் பட நூறும்
	துன் அருந் துப்பின் வென் வேற் பொறையன்
	அகல் இருங் கானத்துக் கொல்லி போல,
15	தவாஅலியரோ, நட்பே! அவள்வயின்
	அறாஅலியரோ, தூதே பொறாஅர்
	விண் பொரக் கழித்த திண் பிடி ஒள் வாள்,
	புனிற்று ஆன் தரவின், இளையர் பெருமகன்,
	தொகு போர்ச் சோழன், பொருள் மலி பாக்கத்து,
20	வழங்கல் ஆனாப் பெருந் துறை
	முழங்கு இரு முந்நீர்த் திரையினும் பலவே!