222. குறிஞ்சி

	வான் உற நிவந்த நீல் நிறப் பெரு மலைக்
	கான நாடன் உறீஇய நோய்க்கு, என்
	மேனி ஆய் நலம் தொலைதலின், மொழிவென்;
	முழவு முகம் புலராக் கலி கொள் ஆங்கண்,
5	கழாஅர்ப் பெருந் துறை விழவின் ஆடும்,
	ஈட்டு எழில் பொலிந்த ஏந்து குவவு மொய்ம்பின்,
	ஆட்டன் அத்தி நலன் நயந்து உரைஇ,
	தாழ் இருங் கதுப்பின் காவிரி வவ்வலின்,
	மாதிரம் துழைஇ, மதி மருண்டு அலந்த
10	ஆதிமந்தி காதலற் காட்டி,
	படு கடல் புக்க பாடல்சால் சிறப்பின்
	மருதி அன்ன மாண் புகழ் பெறீஇயர்,
	சென்மோ வாழி, தோழி! பல் நாள்,
	உரவு உரும் ஏறொடு மயங்கி,
15	இரவுப் பெயல் பொழிந்த ஈர்ந் தண் ஆறே.