115. பாலை

	அழியா விழவின், அஞ்சுவரு மூதூர்ப்
	பழி இலர்ஆயினும், பலர் புறங்கூறும்
	அம்பல் ஒழுக்கமும் ஆகியர்; வெஞ் சொல்
	சேரிஅம் பெண்டிர் எள்ளினும் எள்ளுக;
5	நுண் பூண் எருமை குட நாட்டன்ன என்
	ஆய்நலம் தொலையினும் தொலைக; என்றும்
	நோய் இலராக, நம் காதலர் வாய் வாள்
	எவ்வி வீழ்ந்த செருவில் பாணர்
	கைதொழு மரபின் முன் பரித்து இடூஉப் பழிச்சிய
10	வள் உயிர் வணர் மருப்பு அன்ன, ஒள் இணர்ச்
	சுடர்ப் பூங் கொன்றை ஊழுறு விளைநெற்று
	அறைமிசைத் தாஅம் அத்த நீளிடை,
	பிறை மருள் வான் கோட்டு அண்ணல் யானை,
	சினம் மிகு முன்பின், வாம் மான், அஞ்சி
15	இனம் கொண்டு ஒளிக்கும் அஞ்சுவரு கவலை,
	நன்னர் ஆய்கவின் தொலைய, சேய் நாட்டு,
	நம் நீத்து உறையும் பொருட்பிணிக்
	கூடாமையின், நீடியோரே.