381. பாலை

	ஆளி நல் மான் அணங்குடை ஒருத்தல்
	மீளி வேழத்து நெடுந்தகை புலம்ப,
	ஏந்தல் வெண் கோடு வாங்கி, குருகு அருந்தும்
	அஞ்சு வரத் தகுந ஆங்கண், மஞ்சு தப,
5	அழல் கான்று திரிதரும் அலங்கு கதிர் மண்டிலம்
	நிழல் சூன்று உண்ட நிரம்பா நீள் இடை,
	கற்று உரிக் குடம்பைக் கத நாய் வடுகர்
	வில் சினம் தணிந்த வெருவரு கவலை,
	குருதி ஆடிய புலவு நாறு இருஞ் சிறை
10	எருவைச் சேவல் ஈண்டு கிளைத் தொழுதி,
	பச்சூன் கொள்ளை சாற்றி, பறை நிவந்து,
	செக்கர் வானின் விசும்பு அணி கொள்ளும்
	அருஞ் சுரம் நீந்திய நம்மினும், பொருந்தார்
	முனை அரண் கடந்த வினை வல் தானை,
15	தேன் இமிர் நறுந் தார், வானவன் உடற்றிய
	ஒன்னாத் தெவ்வர் மன் எயில் போல,
	பெரும் பாழ் கொண்ட மேனியள், நெடிது உயிர்த்து,
	வருந்தும்கொல்? அளியள் தானே சுரும்பு உண,
	நெடு நீர் பயந்த நிரை இதழ்க் குவளை
20	எதிர் மலர் இணைப் போது அன்ன, தன்
	அரி மதர் மழைக் கண் தெண் பனி கொளவே!