384. முல்லை

	'இருந்த வேந்தன் அருந் தொழில் முடித்தென,
	புரிந்த காதலொடு பெருந் தேர் யானும்
	ஏறியது அறிந்தன்று அல்லது, வந்த
	ஆறு நனி அறிந்தன்றோஇலெனே; "தாஅய்,
5	முயற் பறழ் உகளும் முல்லை அம் புறவில்,
	கவைக் கதிர் வரகின் சீறூர் ஆங்கண்,
	மெல் இயல் அரிவை இல்வயின் நிறீஇ,
	இழிமின்" என்ற நின் மொழி மருண்டிசினே;
	வான் வழங்கு இயற்கை வளி பூட்டினையோ?
10	மான் உரு ஆக நின் மனம் பூட்டினையோ?
	உரைமதி வாழியோ, வலவ!' என, தன்
	வரை மருள் மார்பின் அளிப்பனன் முயங்கி,
	மனைக் கொண்டு புக்கனன், நெடுந் தகை;
	விருந்து ஏர் பெற்றனள், திருந்திழையோளே.