122. குறிஞ்சி

	இரும் பிழி மகாஅர் இவ் அழுங்கல் மூதூர்
	விழவு இன்றுஆயினும் துஞ்சாது ஆகும்;
	மல்லல் ஆவண மறுகு உடன் மடியின்,
	வல் உரைக் கடுஞ் சொல் அன்னை துஞ்சாள்;
5	பிணி கோள் அருஞ் சிறை அன்னை துஞ்சின்,
	துஞ்சாக் கண்ணர் காவலர் கடுகுவர்;
	இலங்குவேல் இளையர் துஞ்சின், வை எயிற்று
	வலம் சுரித் தோகை ஞாளி மகிழும்;
	அர வாய் ஞமலி மகிழாது மடியின்,
10	பகல் உரு உறழ நிலவுக் கான்று விசும்பின்
	அகல்வாய் மண்டிலம் நின்று விரியும்மே;
	திங்கள் கல் சேர்பு கனை இருள் மடியின்,
	இல் எலி வல்சி வல் வாய்க் கூகை
	கழுது வழங்கு யாமத்து அழிதகக் குழறும்;
15	வளைக்கண் சேவல் வாளாது மடியின்,
	மனைச் செறி கோழி மாண் குரல் இயம்பும்;
	எல்லாம் மடிந்தகாலை, ஒரு நாள்
	நில்லா நெஞ்சத்து அவர் வாரலரே; அதனால்,
	அரி பெய் புட்டில் ஆர்ப்பப் பரி சிறந்து,
20	ஆதி போகிய பாய்பரி நன் மா
	நொச்சி வேலித் தித்தன் உறந்தைக்
	கல் முதிர் புறங்காட்டு அன்ன
	பல் முட்டின்றால் தோழி! நம் களவே.