398. குறிஞ்சி

	'இழை நிலை நெகிழ்ந்த எவ்வம் கூர,
	படர் மலி வருத்தமொடு பல புலந்து அசைஇ,
	மென் தோள் நெகிழச் சாஅய், கொன்றை
	ஊழுறு மலரின் பாழ் பட முற்றிய
5	பசலை மேனி நோக்கி, நுதல் பசந்து,
	இன்னேம் ஆகிய எம் இவண் அருளான்,
	நும்மோன் செய்த கொடுமைக்கு, இம்மென்று,
	அலமரல் மழைக் கண் தெண் பனி மல்க,
	நன்று புறமாறி அகறல், யாழ நின்
10	குன்று கெழு நாடற்கு என் எனப்படுமோ?
	கரை பொரு நீத்தம்! உரை' எனக் கழறி,
	நின்னொடு புலத்தல் அஞ்சி, அவர் மலைப்
	பல் மலர் போர்த்து, நாணு மிக ஒடுங்கி,
	மறைந்தனை கழியும் நிற் தந்து செலுத்தி,
15	நயன் அறத் துறத்தல் வல்லியோரே,
	நொதுமலாளர்; அது கண்ணோடாது,
	அழல் சினை வேங்கை நிழல் தவிர்ந்து அசைஇ,
	மாரி புறந்தர நந்தி, ஆரியர்
	பொன் படு நெடு வரை புரையும் எந்தை
20	பல் பூங் கானத்து அல்கி, இன்று, இவண்
	சேர்ந்தனை செலினே சிதைகுவது உண்டோ?
	குய வரி இரும் போத்துப் பொருத புண் கூர்ந்து,
	உயங்கு பிடி தழீஇய மதன் அழி யானை
	வாங்கு அமைக் கழையின் நரலும், அவர்
25	ஓங்கு மலை நாட்டின் வரூஉவோயே!