43. பாலை

	கடல் முகந்து கொண்ட கமஞ் சூல் மா மழை
	சுடர் நிமிர் மின்னொடு வலன் ஏர்பு, இரங்கி,
	என்றூழ் உழந்த புன் தலை மடப் பிடி
	கை மாய் நீத்தம் களிற்றொடு படீஇய,
5	நிலனும் விசும்பும் நீர் இயைந்து ஒன்றி,
	குறுநீர்க் கன்னல் எண்ணுநர் அல்லது
	கதிர் மருங்கு அறியாது, அஞ்சுவரப் பாஅய்,
	தளி மயங்கின்றே தண் குரல் எழிலி; யாமே
	கொய் அகை முல்லை காலொடு மயங்கி,
10	மை இருங் கானம் நாறும் நறு நுதல்,
	பல் இருங் கூந்தல், மெல் இயல் மடந்தை
	நல் எழில் ஆகம் சேர்ந்தனம்; என்றும்
	அளியரோ அளியர்தாமே அளி இன்று
	ஏதில் பொருட்பிணிப் போகி, தம்
15	இன் துணைப் பிரியும் மடமையோரே!