257. பாலை

	வேனிற் பாதிரிக் கூனி மா மலர்
	நறை வாய் வாடல் நாறும் நாள், சுரம்,
	அரி ஆர் சிலம்பின் சீறடி சிவப்ப,
	எம்மொடு ஓர் ஆறு படீஇயர், யாழ நின்
5	பொம்மல் ஓதி பொதுள வாரி,
	அரும்பு அற மலர்ந்த ஆய் பூ மராஅத்துச்
	சுரும்பு சூழ் அலரி தைஇ, வேய்ந்த நின்
	தேம் பாய் கூந்தல் குறும் பல மொசிக்கும்
	வண்டு கடிந்து ஓம்பல் தேற்றாய், அணி கொள
10	நுண் கோல் எல் வளை தெளிர்க்கும் முன்கை
	மெல் இறைப் பணைத் தோள் விளங்க வீசி,
	வல்லுவைமன்னால் நடையே கள்வர்
	பகை மிகு கவலைச் செல் நெறி காண்மார்,
	மிசை மரம் சேர்த்திய கவை முறி யாஅத்து,
15	நார் அரை மருங்கின் நீர் வரப் பொளித்து,
	களிறு சுவைத்திட்ட கோதுடைத் ததரல்
	கல்லா உமணர்க்குத் தீ மூட்டு ஆகும்,
	துன்புறு தகுவன ஆங்கண், புன் கோட்டு
	அரில் இவர் புற்றத்து அல்கு இரை நசைஇ,
20	வெள் அரா மிளிர வாங்கும்
	பிள்ளை எண்கின் மலைவயினானே.