292.குறிஞ்சி

	கூறாய், செய்வது தோழி! வேறு உணர்ந்து,
	அன்னையும் பொருள் உகுத்து அலமரும்; மென் முறிச்
	சிறு குளகு அருந்து, தாய் முலை பெறாஅ,
	மறி கொலைப் படுத்தல் வேண்டி, வெறி புரி
5	ஏதில் வேலன் கோதை துயல்வரத்
	தூங்கும்ஆயின், அதூஉம் நாணுவல்;
	இலங்கு வளை நெகிழ்ந்த செல்லல்; புலம் படர்ந்து,
	இரவின் மேயல் மரூஉம் யானைக்
	கால் வல் இயக்கம் ஒற்றி, நடு நாள்,
10	வரையிடைக் கழுதின் வன் கைக் கானவன்
	கடு விசைக் கவணின் எறிந்த சிறு கல்
	உடு உறு கணையின் போகி, சாரல்
	வேங்கை விரி இணர் சிதறி, தேன் சிதையூஉ,
	பலவின் பழத்துள் தங்கும்
15	மலை கெழு நாடன் மணவாக்காலே!