114. முல்லை

	'கேளாய், எல்ல! தோழி! வேலன்
	வெறி அயர் களத்துச் சிறு பல தாஅய
	விரவு வீ உறைத்த ஈர் நறும் புறவின்,
	உரவுக் கதிர் மழுங்கிய கல் சேர் ஞாயிறு,
5	அரவு நுங்கு மதியின், ஐயென மறையும்
	சிறு புன் மாலையும் உள்ளார் அவர்' என,
	நப் புலந்து உறையும் எவ்வம் நீங்க,
	நூல் அறி வலவ! கடவுமதி, உவக்காண்
	நெடுங் கொடி நுடங்கும் வான் தோய் புரிசை,
10	யாமம் கொள்பவர் நாட்டிய நளி சுடர்
	வானக மீனின் விளங்கித் தோன்றும்,
	அருங் கடிக் காப்பின், அஞ்சு வரு, மூதூர்த்
	திருநகர் அடங்கிய மாசு இல் கற்பின்,
	அரி மதர் மழைக் கண், அமை புரை பணைத் தோள்,
15	அணங்கு சால், அரிவையைக் காண்குவம்
	பொலம்படைக் கலி மாப் பூண்ட தேரே.