399. பாலை

	சிமையக் குரல சாந்து அருந்தி, இருளி,
	இமையக் கானம் நாறும் கூந்தல்,
	நல் நுதல், அரிவை! இன் உறல் ஆகம்
	பருகுவன்ன காதல் உள்ளமொடு,
5	திருகுபு முயங்கல் இன்றி, அவண் நீடார்
	கடற்று அடை மருங்கின் கணிச்சியின் குழித்த
	உடைக்கண் நீடு அமை ஊறல் உண்ட,
	பாடு இன் தெண் மணி, பயம் கெழு பெரு நிரை
	வாடு புலம் புக்கென, கோடு துவைத்து அகற்றி,
10	ஒல்கு நிலைக் கடுக்கை அல்கு நிழல் அசைஇ,
	பல் ஆன் கோவலர் கல்லாது ஊதும்
	சிறு வெதிர்ந் தீம் குழற் புலம்பு கொள் தெள் விளி,
	மை இல் பளிங்கின் அன்ன தோற்றப்
	பல் கோள் நெல்லிப் பைங் காய் அருந்தி,
15	மெல்கிடு மட மரை ஓர்க்கும் அத்தம்,
	காய் கதிர் கடுகிய கவின் அழி பிறங்கல்,
	வேய் கண் உடைந்த சிமைய,
	வாய் படு மருங்கின் மலை இறந்தோரே.