387. பாலை

	திருந்துஇழை நெகிழ்ந்து, பெருந் தோள் சாஅய்,
	அரி மதர் மழைக் கண் கலுழச் செல்வீர்!
	வருவீர் ஆகுதல் உரைமின் மன்னோ
	பூக் கண் பறைந்த புன் தலைச் சிறாஅரொடு
5	அவ் வரி கொன்ற கறை சேர் வள் உகிர்ப்
	பசை விரல் புலைத்தி நெடிது பிசைந்து ஊட்டிய
	பூந் துகில் இமைக்கும், பொலன் காழ் அல்குல்,
	அவ் வரி சிதைய நோக்கி, வெவ் வினைப்
	பயில் அரில் கிடந்த வேட்டு விளி வெரீஇ,
10	வரிப் புற இதலின் மணிக் கட் பேடை
	நுண் பொறி அணிந்த எருத்தின், கூர் முட்
	செங் கால், சேவல் பயிரும் ஆங்கண்,
	வில் ஈண்டு அருஞ் சமம் ததைய நூறி,
	நல் இசை நிறுத்த நாணுடை மறவர்
15	நிரை நிலை நடுகல் பொருந்தி, இமையாது,
	இரை நசைஇக் கிடந்த முது வாய்ப் பல்லி
	சிறிய தெற்றுவதுஆயின், 'பெரிய
	ஓடை யானை உயர்ந்தோர்ஆயினும்,
	நின்றாங்குப் பெயரும் கானம்
20	சென்றோர்மன்' என இருக்கிற்போர்க்கே.