139. பாலை

	துஞ்சுவது போல இருளி, விண் பக
	இமைப்பது போல மின்னி, உறைக்கொண்டு
	ஏறுவது போலப் பாடு சிறந்து உரைஇ,
	நிலம் நெஞ்சு உட்க ஓவாது சிலைத்து ஆங்கு,
5	ஆர் தளி பொழிந்த வார் பெயற் கடை நாள்;
	ஈன்று நாள் உலந்த வாலா வெண் மழை
	வான் தோய் உயர் வரை ஆடும் வைகறை,
	புதல் ஒளி சிறந்த காண்பு இன் காலை,
	தண் நறும் படுநீர் மாந்தி, பதவு அருந்து
10	வெண் புறக்கு உடைய திரிமருப்பு இரலை;
	வார் மணல் ஒரு சிறைப் பிடவு அவிழ் கொழு நிழல்,
	காமர் துணையொடு ஏமுற வதிய;
	அரக்கு நிற உருவின் ஈயல் மூதாய்
	பரப்பியவைபோற் பாஅய், பல உடன்
15	நீர் வார் மருங்கின் ஈரணி திகழ;
	இன்னும் வாரார் ஆயின் நன்னுதல்!
	யாதுகொல் மற்றுஅவர் நிலையே? காதலர்
	கருவிக் கார்இடி இரீஇய
	பருவம் அன்று, அவர், 'வருதும்' என்றதுவே.