4. முல்லை

	முல்லை வைந் நுனை தோன்ற, இல்லமொடு
	பைங் காற் கொன்றை மென் பிணி அவிழ,
	இரும்பு திரித்தன்ன மா இரு மருப்பின்,
	பரல் அவல் அடைய, இரலை, தெறிப்ப,
5	மலர்ந்த ஞாலம் புலம்பு புறக்கொடுப்ப,
	கருவி வானம் கதழ் உறை சிதறி,
	கார் செய்தன்றே, கவின் பெறு கானம்.
	குரங்கு உளைப் பொலிந்த கொய்சுவற் புரவி,
	நரம்பு ஆர்த்தன்ன, வாங்கு வள்பு அரிய,
10	பூத்த பொங்கர்த் துணையொடு வதிந்த
	தாது உண் பறவை பேதுறல் அஞ்சி,
	மணி நா ஆர்த்த மாண் வினைத் தேரன்,
	உவக்காண் தோன்றும் குறும் பொறை நாடன்,
	கறங்கு இசை விழவின் உறந்தைக் குணாது,
15	நெடும் பெருங் குன்றத்து அமன்ற காந்தட்
	போது அவிழ் அலரின் நாறும்
	ஆய் தொடி அரிவை! நின் மாண் நலம் படர்ந்தே.

364. முல்லை

	மாதிரம் புதையப் பாஅய், கால் வீழ்த்து,
	ஏறுடைப் பெரு மழை பொழிந்தென, அவல்தோறு
	ஆடு களப் பறையின் வரி நுணல் கறங்க,
	ஆய் பொன் அவிர் இழை தூக்கியன்ன
5	நீடு இணர்க் கொன்றை கவின் பெற, காடு உடன்
	சுடர் புரை தோன்றிப் புதல் தலைக் கொளாஅ,
	முல்லை இல்லமொடு மலர, கல்ல
	பகு வாய்ப் பைஞ் சுனை மா உண மலிர,
	கார் தொடங்கின்றே காலை; காதலர்
10	வெஞ் சின வேந்தன் வியன் பெரும் பாசறை,
	வென்றி வேட்கையொடு நம்மும் உள்ளார்;
	யாது செய்வாம்கொல்? தோழி! நோதகக்
	கொலை குறித்தன்ன மாலை
	துனைதரு போழ்தின், நீந்தலோ அரிதே!