26. மருதம்

	கூன் முள் முள்ளிக் குவிகுலைக் கழன்ற,
	மீன் முள் அன்ன, வெண் கால் மா மலர்
	பொய்தல் மகளிர் விழவு அணிக் கூட்டும்
	அவ் வயல் நண்ணிய வளம் கேழ் ஊரனைப்
5	புலத்தல் கூடுமோ தோழி! அல்கல்
	பெருங் கதவு பொருத யானை மருப்பின்
	இரும்பு செய் தொடியின் ஏர ஆகி,
	மாக் கண் அடைய மார்பகம் பொருந்தி
	முயங்கல் விடாஅல் இவை' என மயங்கி,
10	'யான் ஓம்' என்னவும் ஒல்லார், தாம் மற்று
	இவை பாராட்டிய பருவமும் உளவே; இனியே
	புதல்வற் தடுத்த பாலொடு தடைஇ,
	திதலை அணிந்த தேம் கொள் மென் முலை
	நறுஞ் சாந்து அணிந்த கேழ் கிளர் அகலம்
15	வீங்க முயங்கல் யாம் வேண்டினமே;
	தீம் பால் படுதல் தாம் அஞ்சினரே; ஆயிடைக்
	கவவுக் கை நெகிழ்ந்தமை போற்றி, மதவு நடைச்
	செவிலி கை என் புதல்வனை நோக்கி,
	'நல்லோர்க்கு ஒத்தனிர் நீயிர்; இஃதோ
20	செல்வற்கு ஒத்தனம், யாம்' என, மெல்ல என்
	மகன்வயின் பெயர்தந்தேனே; அது கண்டு,
	'யாமும் காதலம், அவற்கு' எனச் சாஅய்,
	சிறு புறம் கவையினனாக, உறு பெயல்
	தண் துளிக்கு ஏற்ற பல உழு செஞ் செய்
25	மண் போல் நெகிழ்ந்து, அவற் கலுழ்ந்தே
	நெஞ்சு அறைபோகிய அறிவினேற்கே?

130. நெய்தல்

	அம்ம வாழி, கேளிர்! முன் நின்று
	கண்டனிர்ஆயின், கழறலிர்மன்னோ
	நுண் தாது பொதிந்த செங் காற் கொழு முகை
	முண்டகம் கெழீஇய மோட்டு மணல் அடைகரை,
5	பேஎய்த் தலைய பிணர் அரைத் தாழை
	எயிறுடை நெடுந் தோடு காப்ப, பல உடன்
	வயிறுடைப் போது வாலிதின் விரீஇ,
	புலவுப் பொருது அழித்த பூ நாறு பரப்பின்
	இவர் திரை தந்த ஈர்ங் கதிர் முத்தம்
10	கவர் நடைப் புரவி கால் வடுத் தபுக்கும்
	நல் தேர் வழுதி கொற்கை முன் துறை
	வண்டு வாய் திறந்த வாங்குகழி நெய்தற்
	போது புறங்கொடுத்த உண்கண்
	மாதர் வாள் முகம் மதைஇய நோக்கே.

236. மருதம்

	மணி மருள் மலர முள்ளி அமன்ற,
	துணி நீர், இலஞ்சிக் கொண்ட பெரு மீன்
	அரி நிறக் கொழுங் குறை வௌவினர் மாந்தி,
	வெண்ணெல் அரிநர் பெயர்நிலைப் பின்றை,
5	இடை நிலம் நெரிதரு நெடுங் கதிர்ப் பல் சூட்டுப்
	பனி படு சாய்ப் புறம் பரிப்ப, கழனிக்
	கருங் கோட்டு மாஅத்து அலங்கு சினைப் புதுப் பூ
	மயங்கு மழைத் துவலையின் தாஅம் ஊரன்
	காமம் பெருமை அறியேன், நன்றும்
10	உய்ந்தனென் வாழி, தோழி! அல்கல்
	அணி கிளர் சாந்தின் அம் பட்டு இமைப்ப,
	கொடுங் குழை மகளிரின் ஒடுங்கிய இருக்கை
	அறியாமையின் அழிந்த நெஞ்சின்,
	'ஏற்று இயல் எழில் நடைப் பொலிந்த மொய்ம்பின்,
15	தோட்டு இருஞ் சுரியல் மணந்த பித்தை,
	ஆட்டன் அத்தியைக் காணீரோ?' என
	நாட்டின் நாட்டின், ஊரின் ஊரின்,
	'கடல் கொண்டன்று' என, 'புனல் ஒளித்தன்று' என,
	கலுழ்ந்த கண்ணள், காதலற் கெடுத்த
20	ஆதிமந்தி போல,
	ஏதம் சொல்லி, பேது பெரிது உறலே.