119. பாலை

	'நுதலும் தோளும், திதலை அல்குலும்,
	வண்ணமும், வனப்பும், வரியும், வாட
	வருந்துவள், இவள்' எனத் திருந்துபு நோக்கி,
	'வரைவு நன்று' என்னாது அகலினும், அவர் வறிது,
5	ஆறு செல் மாக்கள் அறுத்த பிரண்டை,
	ஏறு பெறு பாம்பின் பைந் துணி கடுப்ப,
	நெறி அயல் திரங்கும் அத்தம், வெறி கொள,
	உமண் சாத்து இறந்த ஒழி கல் அடுப்பில்
	நோன் சிலை மழவர் ஊன் புழுக்கு அயரும்
10	சுரன் வழக்கு அற்றது என்னாது, உரம் சிறந்து,
	நெய்தல் உருவின் ஐது இலங்கு அகல் இலை,
	தொடை அமை பீலிப் பொலிந்த கடிகை,
	மடை அமை திண் சுரை, மாக் காழ் வேலொடு
	தணி அமர் அழுவம் தம்மொடு துணைப்ப,
15	துணிகுவர்கொல்லோ தாமே துணிகொள
	மறப் புலி உழந்த வசி படு சென்னி
	உறுநோய் வருத்தமொடு உணீஇய மண்டி,
	படி முழம் ஊன்றிய நெடு நல் யானை
	கை தோய்த்து உயிர்க்கும் வறுஞ் சுனை,
20	மை தோய் சிமைய, மலைமுதல் ஆறே?