99. பாலை

	வாள் வரி வயமான் கோள் உகிர் அன்ன
	செம் முகை அவிழ்ந்த முள் முதிர் முருக்கின்
	சிதரல் செம்மல் தாஅய், மதர் எழில்
	மாண் இழை மகளிர் பூணுடை முலையின்
5	முகை பிணி அவிழ்ந்த கோங்கமொடு அசைஇ, நனை
	அதிரல் பரந்த அம் தண் பாதிரி
	உதிர்வீ அம் சினை தாஅய், எதிர் வீ
	மராஅ மலரொடு விராஅய், பராஅம்
	அணங்குடை நகரின் மணந்த பூவின்
10	நன்றே, கானம்; நயவரும் அம்ம;
	கண்டிசின் வாழியோ குறுமகள்! நுந்தை
	அடு களம் பாய்ந்த தொடி சிதை மருப்பின்,
	பிடி மிடை, களிற்றின் தோன்றும்
	குறு நெடுந் துணைய குன்றமும் உடைத்தே!

213. பாலை

	வினை நவில் யானை விறற் போர்த் தொண்டையர்
	இன மழை தவழும் ஏற்று அரு நெடுங் கோட்டு
	ஓங்கு வெள் அருவி வேங்கடத்து உம்பர்,
	கொய்குழை அதிரல் வைகு புலர் அலரி
5	சுரி இரும் பித்தை சுரும்பு படச் சூடி,
	இகல் முனைத் தரீஇய ஏறுடைப் பெரு நிரை
	நனை முதிர் நறவின் நாட் பலி கொடுக்கும்
	வால் நிணப் புகவின் வடுகர் தேஎத்து,
	நிழற் கவின் இழந்த நீர் இல் நீள் இடை
10	அழல் அவிர் அருஞ் சுரம் நெடிய என்னாது,
	அகறல் ஆய்ந்தனர்ஆயினும், பகல் செலப்
	பல் கதிர் வாங்கிய படு சுடர் அமையத்துப்
	பெரு மரம் கொன்ற கால் புகு வியன் புனத்து,
	எரி மருள் கதிர திரு மணி இமைக்கும்
15	வெல்போர் வானவன் கொல்லிக் குட வரை
	வேய் ஒழுக்கு அன்ன, சாய் இறைப் பணைத் தோள்
	பெருங் கவின் சிதைய நீங்கி, ஆன்றோர்
	அரும் பெறல் உலகம் அமிழ்தொடு பெறினும்,
	சென்று, தாம் நீடலோஇலரே என்றும்
20	கலம் பெயக் கவிழ்ந்த கழல் தொடித் தடக் கை,
	வலம் படு வென்றி வாய் வாள், சோழர்
	இலங்கு நீர்க் காவிரி இழிபுனல் வரித்த
	அறல் என நெறிந்த கூந்தல்,
	உறல் இன் சாயலொடு ஒன்றுதல் மறந்தே.

223. பாலை

	'பிரிதல் வல்லியர், இது, நத் துறந்தோர்
	மறந்தும் அமைகுவர்கொல்?' என்று எண்ணி,
	ஆழல் வாழி, தோழி! கேழல்
	வளை மருப்பு உறழும் முளை நெடும் பெருங் காய்
5	நனை முதிர் முருக்கின் சினை சேர் பொங்கர்,
	காய் சினக் கடு வளி எடுத்தலின், வெங் காட்டு
	அழல் பொழி யானையின் ஐயெனத் தோன்றும்
	நிழல் இல் ஓமை நீர் இல் நீள் இடை,
	இறந்தனர்ஆயினும், காதலர் நம்வயின்
10	மறந்து கண்படுதல் யாவது புறம் தாழ்
	அம் பணை நெடுந் தோள் தங்கி, தும்பி
	அரியினம் கடுக்கும் சுரி வணர் ஐம்பால்
	நுண் கேழ் அடங்க வாரி, பையுள் கெட,
	நன் முகை அதிரல் போதொடு, குவளைத்
15	தண் நறுங் கமழ் தொடை வேய்ந்த, நின்
	மண் ஆர் கூந்தல் மரீஇய துயிலே?

261. பாலை

	கானப் பாதிரிக் கருந் தகட்டு ஒள் வீ
	வேனில் அதிரலொடு விரைஇ, காண்வர,
	சில் ஐங் கூந்தல் அழுத்தி, மெல் இணர்த்
	தேம் பாய் மராஅம் அடைச்சி, வான் கோல்
5	இலங்கு வளை தெளிர்ப்ப வீசி, சிலம்பு நகச்
	சில் மெல் ஒதுக்கமொடு மென்மெல இயலி, 'நின்
	அணி மாண் சிறுபுறம் காண்கம்; சிறு நனி
	ஏகு' என, ஏகல் நாணி, ஒய்யென
	மா கொள் நோக்கமொடு மடம் கொளச் சாஅய்,
10	நின்று தலை இறைஞ்சியோளே; அது கண்டு,
	யாம் முந்துறுதல் செல்லேம், ஆயிடை
	அருஞ் சுரத்து அல்கியேமே இரும் புலி
	களிறு அட்டுக் குழுமும் ஓசையும், களி பட்டு
	வில்லோர் குறும்பில் ததும்பும்,
15	வல் வாய்க் கடுந் துடிப் பாணியும் கேட்டே.