283. பாலை

	நல் நெடுங் கதுப்பொடு பெருந் தோள் நீவி,
	நின் இவண் ஒழிதல் அஞ்சிய என்னினும்,
	செலவு தலைக்கொண்ட பெரு விதுப்பு உறுவி
	பல் கவர் மருப்பின் முது மான் போக்கி,
5	சில் உணாத் தந்த சீறூர்ப் பெண்டிர்
	திரிவயின், தெவுட்டும் சேண் புலக் குடிஞைப்
	பைதல் மென் குரல் ஐது வந்து இசைத்தொறும்,
	போகுநர் புலம்பும் ஆறே ஏகுதற்கு
	அரிய ஆகும் என்னாமை, கரி மரம்
10	கண் அகை இளங் குழை கால்முதல் கவினி,
	விசும்புடன் இருண்டு, வெம்மை நீங்க,
	பசுங் கண் வானம் பாய் தளி பொழிந்தென,
	புல் நுகும்பு எடுத்த நல் நெடுங் கானத்து,
	ஊட்டுறு பஞ்சிப் பிசிர் பரந்தன்ன
15	வண்ண மூதாய் தண் நிலம் வரிப்ப,
	இனிய ஆகுக தணிந்தே
	இன்னா நீப்பின் நின்னொடு செலற்கே.

304. முல்லை

	இரு விசும்பு இவர்ந்த கருவி மா மழை,
	நீர் செறி நுங்கின் கண் சிதர்ந்தவை போல்,
	சூர் பனிப்பன்ன தண் வரல் ஆலியொடு
	பரூஉப் பெயல் அழி துளி தலைஇ, வான் நவின்று,
5	குரூஉத் துளி பொழிந்த பெரும் புலர் வைகறை,
	செய்து விட்டன்ன செந் நில மருங்கில்,
	செறித்து நிறுத்தன்ன தெள் அறல் பருகி,
	சிறு மறி தழீஇய தெறிநடை மடப் பிணை,
	வலம் திரி மருப்பின் அண்ணல் இரலையொடு,
10	அலங்கு சினைக் குருந்தின் அல்கு நிழல் வதிய,
	சுரும்பு இமிர்பு ஊத, பிடவுத் தளை அவிழ,
	அரும் பொறி மஞ்ஞை ஆல, வரி மணல்
	மணி மிடை பவளம் போல, அணி மிகக்
	காயாஞ் செம்மல் தாஅய், பல உடன்
15	ஈயல் மூதாய் ஈர்ம் புறம் வரிப்ப,
	புலன் அணி கொண்ட கார் எதிர் காலை,
	'ஏந்து கோட்டு யானை வேந்தன் பாசறை
	வினையொடு வேறு புலத்து அல்கி, நன்றும்
	அறவர்அல்லர், நம் அருளாதோர்' என,
20	நம் நோய் தன்வயின் அறியாள்,
	எம் நொந்து புலக்கும்கொல், மாஅயோளே?

374. முல்லை

	மாக் கடல் முகந்து, மாதிரத்து இருளி,
	மலர் தலை உலகம் புதைய, வலன் ஏர்பு,
	பழங்கண் கொண்ட கொழும் பல் கொண்மூ,
	போழ்ந்த போலப் பல உடன் மின்னி,
5	தாழ்ந்த போல நனி அணி வந்து,
	சோர்ந்த போலச் சொரிவன பயிற்றி,
	இடியும் முழக்கும் இன்றி, பாணர்
	வடி உறு நல் யாழ் நரம்பு இசைத்தன்ன
	இன் குரல் அழி துளி தலைஇ, நல் பல
10	பெயல் பெய்து கழிந்த பூ நாறு வைகறை,
	செறி மணல் நிவந்த களர் தோன்று இயவில்,
	குறு மோட்டு மூதாய் குறுகுறு ஓடி,
	மணி மண்டு பவளம் போல, காயா
	அணி மிகு செம்மல் ஒளிப்பன மறைய,
15	கார் கவின் கொண்ட காமர் காலை,
	செல்க, தேரே நல் வலம் பெறுந!
	பெருந் தோள், நுணுகிய நுசுப்பின்,
	திருந்துஇழை, அரிவை விருந்து எதிர்கொளவே!