63. பாலை

	கேளாய்; வாழியோ! மகளை! நின் தோழி,
	திரு நகர் வரைப்பகம் புலம்ப, அவனொடு
	பெரு மலை இறந்தது நோவேன்; நோவல்
	கடுங்கண் யானை நெடுங் கை சேர்த்தி,
5	முடங்கு தாள் உதைத்த பொலங் கெழு பூழி
	பெரும் புலர் விடியல் விரிந்து, வெயில் எறிப்ப,
	கருந் தாள் மிடற்ற செம் பூழ்ச் சேவல்
	சிறு புன் பெடையொடு குடையும் ஆங்கண்,
	அஞ்சுவரத் தகுந கானம் நீந்தி,
10	கன்று காணாது, புன் கண்ண, செவி சாய்த்து,
	மன்று நிறை பைதல் கூர, பல உடன்
	கறவை தந்த கடுங் கால் மறவர்
	கல்லென் சீறூர் எல்லியின் அசைஇ
	முதுவாய்ப் பெண்டின் செது காற் குரம்பை
15	மட மயில் அன்ன என் நடை மெலி பேதை
	தோள் துணையாகத் துயிற்றத் துஞ்சாள்,
	'வேட்டக் கள்வர் விசியுறு கடுங் கண்
	சேக் கோள் அறையும் தண்ணுமை
	கேட்குநள்கொல்?' எனக் கலுழும் என் நெஞ்சே.

103. பாலை

	நிழல் அறு நனந்தலை, எழால் ஏறு குறித்த
	கதிர்த்த சென்னி, நுணங்கு செந் நாவின்,
	விதிர்த்த போலும் அம் நுண் பல் பொறி,
	காமர் சேவல் ஏமம் சேப்ப;
5	முளி அரில் புலம்பப் போகி, முனாஅது
	முரம்பு அடைந்திருந்த மூரி மன்றத்து,
	அதர் பார்த்து அல்கும் ஆ கெழு சிறுகுடி,
	உறையுநர் போகிய ஓங்கு நிலை வியல் மனை,
	இறை நிழல் ஒரு சிறைப் புலம்பு அயா உயிர்க்கும்
10	வெம் முனை அருஞ் சுரம் நீந்தி; தம்வயின்
	ஈண்டு வினை மருங்கின் மீண்டோர்மன் என,
	நள்ளென் யாமத்து உயவுத்துணை ஆக
	நம்மொடு பசலை நோன்று, தம்மொடு
	தானே சென்ற நலனும்
15	நல்கார்கொல்லோ, நாம் நயந்திசினோரே?