67

	அன்னச் சேவல்! அன்னச் சேவல்!
	ஆடு கொள் வென்றி அடு போர் அண்ணல்
	நாடு தலை அளிக்கும் ஒள் முகம் போல,
	கோடு கூடு மதியம் முகிழ் நிலா விளங்கும்
5	மையல் மாலை, யாம் கையறுபு இனைய,
	குமரிஅம் பெருந் துறை அயிரை மாந்தி,
	வடமலைப் பெயர்குவைஆயின், இடையது
	சோழ நல் நாட்டுப் படினே, கோழி
	உயர் நிலை மாடத்து, குறும்பறை அசைஇ,
10	வாயில் விடாது கோயில் புக்கு, எம்
	பெருங் கோக் கிள்ளி கேட்க, 'இரும் பிசிர்
	ஆந்தை அடியுறை' எனினே, மாண்ட நின்
	இன்புறு பேடை அணிய, தன்
	அன்புறு நன் கலம் நல்குவன் நினக்கே.

212

	'நும் கோ யார்?' என வினவின், எம் கோக்
	களமர்க்கு அரித்த விளையல் வெங் கள்
	யாமைப் புழுக்கின் காமம் வீட ஆரா,
	ஆரல் கொழுஞ் சூடு அம் கவுள் அடாஅ,
5	வைகு தொழில் மடியும் மடியா விழவின்
	யாணர் நல் நாட்டுள்ளும், பாணர்
	பைதல் சுற்றத்துப் பசிப் பகை ஆகி,
	கோழியோனே, கோப்பெருஞ்சோழன்
	பொத்து இல் நண்பின் பொத்தியொடு கெழீஇ,
10	வாய் ஆர் பெரு நகை வைகலும் நக்கே.

213

	மண்டு அமர் அட்ட மதனுடை நோன் தாள்,
	வெண்குடை விளக்கும், விறல் கெழு வேந்தே!
	பொங்கு நீர் உடுத்த இம் மலர் தலை உலகத்து,
	நின்தலை வந்த இருவரை நினைப்பின்,
5	தொன்று உறை துப்பின் நின் பகைஞரும் அல்லர்,
	அமர் வெங் காட்சியொடு மாறு எதிர்பு எழுந்தவர்;
	நினையும்காலை, நீயும் மற்றவர்க்கு
	அனையை அல்லை; அடு மான் தோன்றல்!
	பரந்து படு நல் இசை எய்தி, மற்று நீ
10	உயர்ந்தோர் உலகம் எய்தி; பின்னும்
	ஒழித்த தாயம் அவர்க்கு உரித்தன்றே:
	அதனால், அன்னது ஆதலும் அறிவோய்! நன்றும்
	இன்னும் கேண்மதி, இசை வெய்யோயே!
	நின்ற துப்பொடு நிற் குறித்து எழுந்த
15	எண் இல் காட்சி இளையோர் தோற்பின்,
	நின் பெருஞ் செல்வம் யார்க்கு எஞ்சுவையே?
	அமர் வெஞ் செல்வ! நீ அவர்க்கு உலையின்,
	இகழுநர் உவப்ப, பழி எஞ்சுவையே;
	அதனால், ஒழிகதில் அத்தை, நின் மறனே! வல் விரைந்து
20	எழுமதி; வாழ்க, நின் உள்ளம்! அழிந்தோர்க்கு
	ஏமம் ஆகும் நின் தாள் நிழல் மயங்காது
	செய்தல் வேண்டுமால், நன்றே வானோர்
	அரும் பெறல் உலகத்து ஆன்றவர்
	விதும்புறு விருப்பொடு விருந்து எதிர் கொளற்கே.

219

	உள் ஆற்றுக் கவலைப் புள்ளி நீழல்,
	முழூஉ வள்ளூரம் உணக்கும் மள்ள!
	புலவுதி மாதோ நீயே
	பலரால் அத்தை, நின் குறி இருந்தோரே.

222

	'அழல் அவிர் வயங்கு இழைப் பொலிந்த மேனி,
	நிழலினும் போகா, நின் வெய்யோள் பயந்த
	புகழ்சால் புதல்வன் பிறந்த பின் வா' என,
	என் இவண் ஒழித்த அன்பிலாள!
5	எண்ணாது இருக்குவை அல்லை;
	என் இடம் யாது? மற்று இசை வெய்யோயே!

223

	பலர்க்கு நிழல் ஆகி, உலகம் மீக்கூறி,
	தலைப்போகன்மையின் சிறு வழி மடங்கி,
	நிலை பெறு நடுகல் ஆகியக் கண்ணும்,
	இடம் கொடுத்து அளிப்ப, மன்ற உடம்போடு
5	இன் உயிர் விரும்பும் கிழமைத்
	தொல் நட்புடையார் தம் உழைச் செலினே.