24

	நெல் அரியும் இருந் தொழுவர்
	செஞ் ஞாயிற்று வெயில் முனையின்,
	தெண் கடல் திரை மிசைப் பாயுந்து;
	திண் திமில் வன் பரதவர்
5	வெப்பு உடைய மட்டு உண்டு,
	தண் குரவைச் சீர் தூங்குந்து;
	தூவல் கலித்த தேம் பாய் புன்னை
	மெல் இணர்க் கண்ணி மிலைந்த மைந்தர்
	எல் வளை மகளிர்த் தலைக் கை தரூஉந்து;
10	வண்டு பட மலர்ந்த தண் நறுங் கானல்
	முண்டகக் கோதை ஒண் தொடி மகளிர்
	இரும் பனையின் குரும்பை நீரும்,
	பூங் கரும்பின் தீம் சாறும்,
	ஓங்கு மணல் குவவுத் தாழைத்
15	தீம் நீரொடு உடன் விராஅய்,
	முந் நீர் உண்டு முந்நீர்ப் பாயும்;
	தாங்கா உறையுள் நல் ஊர் கெழீஇய
	ஓம்பா ஈகை மா வேள் எவ்வி
	புனல் அம் புதவின் மிழலையொடு கழனிக்
20	கயல் ஆர் நாரை போர்வில் சேக்கும்,
	பொன் அணி யானைத் தொல் முதிர் வேளிர்,
	குப்பை நெல்லின், முத்தூறு தந்த
	கொற்ற நீள் குடை, கொடித் தேர்ச் செழிய!
	நின்று நிலைஇயர் நின் நாள்மீன்; நில்லாது
25	படாஅச் செலீஇயர், நின் பகைவர் மீனே
	நின்னொடு, தொன்று மூத்த உயிரினும், உயிரொடு
	நின்று மூத்த யாக்கை அன்ன, நின்
	ஆடு குடி மூத்த விழுத் திணைச் சிறந்த
	வாளின் வாழ்நர் தாள் வலம் வாழ்த்த,
30	இரவல் மாக்கள் ஈகை நுவல,
	ஒண் தொடி மகளிர் பொலங்கலத்து ஏந்திய
	தண் கமழ் தேறல் மடுப்ப, மகிழ் சிறந்து,
	ஆங்கு இனிது ஒழுகுமதி, பெரும! 'ஆங்கு அது
	வல்லுநர் வாழ்ந்தோர்' என்ப தொல் இசை,
35	மலர் தலை உலகத்துத் தோன்றி,
	பலர், செலச் செல்லாது, நின்று விளிந்தோரே.

202

	வெட்சிக் கானத்து வேட்டுவர் ஆட்ட,
	கட்சி காணாக் கடமா நல் ஏறு
	கடறு மணி கிளர, சிதறு பொன் மிளிர,
	கடிய கதழும் நெடு வரைப் படப்பை
5	வென்றி நிலைஇய விழுப் புகழ் ஒன்றி,
	இரு பால் பெயரிய உரு கெழு மூதூர்,
	கோடி பல அடுக்கிய பொருள் நுமக்கு உதவிய
	நீடு நிலை அரையத்துக் கேடும் கேள், இனி:
	நுந்தை தாயம் நிறைவுற எய்திய
10	ஒலியல் கண்ணிப் புலிகடி மாஅல்!
	நும் போல் அறிவின் நுமருள் ஒருவன்
	புகழ்ந்த செய்யுள் கழாஅத்தலையை
	இகழ்ந்ததன் பயனே; இயல் தேர் அண்ணல்!
	எவ்வி தொல் குடிப் படீஇயர், மற்று, 'இவர்
15	கை வண் பாரி மகளிர்' என்ற என்
	தேற்றாப் புன்சொல் நோற்றிசின்; பெரும!
	விடுத்தனென்; வெலீஇயர், நின் வேலே! அடுக்கத்து,
	அரும்பு அற மலர்ந்த கருங் கால் வேங்கை
	மாத் தகட்டு ஒள் வீ தாய துறுகல்
20	இரும் புலி வரிப் புறம் கடுக்கும்
	பெருங் கல் வைப்பின் நாடு கிழவோயே!

233

	பொய்யாகியரோ! பொய்யாகியரோ!
	பா அடி யானை பரிசிலர்க்கு அருகாச்
	சீர் கெழு நோன் தாள் அகுதைகண் தோன்றிய
	பொன் புனை திகிரியின் பொய்யாகியரோ!
5	'இரும் பாண் ஒக்கல் தலைவன், பெரும் பூண்,
	போர் அடு தானை, எவ்வி மார்பின்
	எஃகுறு விழுப்புண் பல' என
	வைகுறு விடியல், இயம்பிய குரலே.

234

	நோகோ யானே? தேய்கமா காலை!
	பிடி அடி அன்ன சிறு வழி மெழுகி,
	தன் அமர் காதலி புல் மேல் வைத்த
	இன் சிறு பிண்டம் யாங்கு உண்டனன்கொல்
5	உலகு புகத் திறந்த வாயில்
	பலரோடு உண்டல் மரீஇயோனே?