58

	நீயே, தண் புனல் காவிரிக் கிழவனை; இவனே,
	முழு முதல் தொலைந்த கோளி ஆலத்துக்
	கொழு நிழல் நெடுஞ் சினை வீழ் பொறுத்தாங்கு,
	தொல்லோர் மாய்ந்தெனத் துளங்கல் செல்லாது,
5	நல் இசை முது குடி நடுக்கு அறத் தழீஇ,
	இளையது ஆயினும் கிளை அரா எறியும்
	அருநரை உருமின், பொருநரைப் பொறாஅச்
	செரு மாண் பஞ்சவர் ஏறே; நீயே,
	அறம் துஞ்சு உறந்தைப் பொருநனை; இவனே,
10	நெல்லும் நீரும் எல்லார்க்கும் எளிய என,
	வரைய சாந்தமும், திரைய முத்தமும்,
	இமிழ் குரல் முரசம் மூன்றுடன் ஆளும்
	தமிழ் கெழு கூடல் தண் கோல் வேந்தே;
	பால் நிற உருவின் பனைக் கொடியோனும்,
15	நீல் நிற உருவின் நேமியோனும், என்று
	இரு பெருந் தெய்வமும் உடன் நின்றாஅங்கு,
	உரு கெழு தோற்றமொடு உட்குவர விளங்கி,
	இன்னீர் ஆகலின், இனியவும் உளவோ?
	இன்னும் கேண்மின்: நும் இசை வாழியவே;
20	ஒருவீர் ஒருவீர்க்கு ஆற்றுதிர்; இருவீரும்
	உடன் நிலை திரியீர்ஆயின், இமிழ்திரைப்
	பௌவம் உடுத்த இப் பயம் கெழு மா நிலம்
	கையகப்படுவது பொய் ஆகாதே;
	அதனால், நல்ல போலவும், நயவ போலவும்,
25	தொல்லோர் சென்ற நெறிய போலவும்,
	காதல் நெஞ்சின் நும் இடை புகற்கு அலமரும்
	ஏதில் மாக்கள் பொதுமொழி கொள்ளாது,
	இன்றே போல்க, நும் புணர்ச்சி; வென்று வென்று
	அடு களத்து உயர்க, நும் வேலே; கொடுவரிக்
30	கோள்மாக் குயின்ற சேண் விளங்கு தொடு பொறி
	நெடு நீர்க் கெண்டையொடு பொறித்த
	குடுமிய ஆக, பிறர் குன்று கெழு நாடே.

199

	கடவுள் ஆலத்துத் தடவுச் சினைப் பல் பழம்
	நெருநல் உண்டனம் என்னாது, பின்னும்
	செலவு ஆனாவே, கலி கொள் புள்ளினம்;
	அனையர் வாழியோ இரவலர்; அவரைப்
5	புரவு எதிர்கொள்ளும் பெருஞ் செய் ஆடவர்
	உடைமை ஆகும், அவர் உடைமை;
	அவர் இன்மை ஆகும், அவர் இன்மையே.

254

	இளையரும் முதியரும் வேறு புலம் படர,
	எடுப்ப எழாஅய், மார்பம் மண் புல்ல,
	இடைச் சுரத்து இறுத்த மள்ள! விளர்த்த
	வளை இல் வறுங் கை ஓச்சி, கிளையுள்,
5	'இன்னன் ஆயினன், இளையோன்' என்று,
	நின் உரை செல்லும் ஆயின், 'மற்று
	முன் ஊர்ப் பழுனிய கோளி ஆலத்து,
	புள் ஆர் யாணர்த்தற்றே, என் மகன்
	வளனும் செம்மலும் எமக்கு' என, நாளும்
10	ஆனாது புகழும் அன்னை
	யாங்கு ஆகுவள்கொல்? அளியள் தானே!