24

	நெல் அரியும் இருந் தொழுவர்
	செஞ் ஞாயிற்று வெயில் முனையின்,
	தெண் கடல் திரை மிசைப் பாயுந்து;
	திண் திமில் வன் பரதவர்
5	வெப்பு உடைய மட்டு உண்டு,
	தண் குரவைச் சீர் தூங்குந்து;
	தூவல் கலித்த தேம் பாய் புன்னை
	மெல் இணர்க் கண்ணி மிலைந்த மைந்தர்
	எல் வளை மகளிர்த் தலைக் கை தரூஉந்து;
10	வண்டு பட மலர்ந்த தண் நறுங் கானல்
	முண்டகக் கோதை ஒண் தொடி மகளிர்
	இரும் பனையின் குரும்பை நீரும்,
	பூங் கரும்பின் தீம் சாறும்,
	ஓங்கு மணல் குவவுத் தாழைத்
15	தீம் நீரொடு உடன் விராஅய்,
	முந் நீர் உண்டு முந்நீர்ப் பாயும்;
	தாங்கா உறையுள் நல் ஊர் கெழீஇய
	ஓம்பா ஈகை மா வேள் எவ்வி
	புனல் அம் புதவின் மிழலையொடு கழனிக்
20	கயல் ஆர் நாரை போர்வில் சேக்கும்,
	பொன் அணி யானைத் தொல் முதிர் வேளிர்,
	குப்பை நெல்லின், முத்தூறு தந்த
	கொற்ற நீள் குடை, கொடித் தேர்ச் செழிய!
	நின்று நிலைஇயர் நின் நாள்மீன்; நில்லாது
25	படாஅச் செலீஇயர், நின் பகைவர் மீனே
	நின்னொடு, தொன்று மூத்த உயிரினும், உயிரொடு
	நின்று மூத்த யாக்கை அன்ன, நின்
	ஆடு குடி மூத்த விழுத் திணைச் சிறந்த
	வாளின் வாழ்நர் தாள் வலம் வாழ்த்த,
30	இரவல் மாக்கள் ஈகை நுவல,
	ஒண் தொடி மகளிர் பொலங்கலத்து ஏந்திய
	தண் கமழ் தேறல் மடுப்ப, மகிழ் சிறந்து,
	ஆங்கு இனிது ஒழுகுமதி, பெரும! 'ஆங்கு அது
	வல்லுநர் வாழ்ந்தோர்' என்ப தொல் இசை,
35	மலர் தலை உலகத்துத் தோன்றி,
	பலர், செலச் செல்லாது, நின்று விளிந்தோரே.

386

	நெடு நீர நிறை கயத்துப்
	படு மாரித் துளி போல,
	நெய் துள்ளிய வறை முகக்கவும்,
	சூடு கிழித்து வாடுஊன் மிசையவும்,
5	ஊன் கொண்ட வெண் மண்டை
	ஆன் பயத்தான் முற்று அழிப்பவும்,
	வெய்து உண்ட வியர்ப்பு அல்லது,
	செய் தொழிலான் வியர்ப்பு அறியாமை
	ஈத்தோன், எந்தை, இசை தனது ஆக;
10	வயலே, நெல்லின் வேலி நீடிய கரும்பின்
	பாத்திப் பன் மலர்ப் பூத் ததும்பின;
	புறவே, புல் அருந்து பல் ஆயத்தான்,
	வில் இருந்த வெங் குறும்பின்று;
	கடலே, கால் தந்த கலன் எண்ணுவோர்
15	கானல் புன்னைச் சினை நிலைக்குந்து;
	கழியே, சிறு வெள் உப்பின் கொள்ளை சாற்றி,
	பெருங் கல் நல் நாட்டு உமண் ஒலிக்குந்து;
	அன்ன நல் நாட்டுப் பொருநம், யாமே;
	பொராஅப் பொருநரேம்;
20	குண திசை நின்று குடமுதல் செலினும்,
	குட திசை நின்று குணமுதல் செலினும்,
	வட திசை நின்று தென்வயின் செலினும்,
	தென் திசை நின்று குறுகாது நீடினும்,
	யாண்டும் நிற்க, வெள்ளி; யாம்
25	வேண்டியது உணர்ந்தோன் தாள் வாழியவே!

391

	தண் துளி பல பொழிந்து எழிலி இசைக்கும்
	விண்டு அனைய விண் தோய் பிறங்கல்
	முகடுற உயர்ந்த நெல்லின் மகிழ் வரப்
	பகடு தரு பெரு வளம் வாழ்த்தி, பெற்ற
5	திருந்தா மூரி பரந்து படக் கெண்டி,
	அரியல் ஆர்கையர் உண்டு இனிது உவக்கும்
	வேங்கட வரைப்பின் வட புலம் பசித்தென,
	ஈங்கு வந்து இறுத்த என் இரும் பேர் ஒக்கல்
	தீர்கை விடுக்கும் பண்பு இல முதுகுடி
10	நன...............................................வினவலின்,
	'முன்னும் வந்தோன் மருங்கிலன், இன்னும்
	அளியன் ஆகலின், பொருநன் இவன்' என,
	நின் உணர்ந்து அறியுநர் என் உணர்ந்து கூற,
	காண்கு வந்திசின், பெரும!...........................
15	..........பெருங் கழி நுழைமீன் அருந்தும்
	துதைந்த தூவி அம் புதாஅம் சேக்கும்
	ததைந்த புனல் நின் செழு நகர் வரைப்பின்,
	நெஞ்சு அமர் காதல் நின் வெய்யோளொடு,
	இன் துயி........................... ஞ்சால்
20	துளி பதன் அறிந்து பொழிய,
	வேலி ஆயிரம் விளைக, நின் வயலே!