34

	'ஆன் முலை அறுத்த அறனிலோர்க்கும்,
	மாண் இழை மகளிர் கருச் சிதைத்தோர்க்கும்,
	பார்ப்பார்த் தப்பிய கொடுமையோர்க்கும்,
	வழுவாய் மருங்கில் கழுவாயும் உள' என,
5	'நிலம் புடைபெயர்வது ஆயினும், ஒருவன்
	செய்தி கொன்றோர்க்கு உய்தி இல்' என,
	அறம் பாடின்றே ஆயிழை கணவ!
	'காலை அந்தியும், மாலை அந்தியும்,
	புறவுக் கரு அன்ன புன் புல வரகின்
10	பால் பெய் புன்கம் தேனொடு மயக்கி,
	குறு முயல் கொழுஞ் சூடு கிழித்த ஒக்கலொடு,
	இரத்தி நீடிய அகன் தலை மன்றத்து,
	கரப்பு இல் உள்ளமொடு வேண்டு மொழி பயிற்றி,
	அமலைக் கொழுஞ் சோறு ஆர்ந்த பாணர்க்கு
15	அகலாச் செல்வம் முழுவதும் செய்தோன்,
	எம் கோன், வளவன் வாழ்க!' என்று, நின்
	பீடு கெழு நோன் தாள் பாடேன் ஆயின்,
	படுபு அறியலனே, பல் கதிர்ச் செல்வன்;
	யானோ தஞ்சம்; பெரும! இவ் உலகத்து,
20	சான்றோர் செய்த நன்று உண்டாயின்,
	இமயத்து ஈண்டி, இன் குரல் பயிற்றி,
	கொண்டல் மா மழை பொழிந்த
	நுண் பல் துளியினும் வாழிய, பலவே!

319

	பூவல் படுவில் கூவல் தோண்டிய
	செங் கண் சில் நீர் பெய்த சீறில்
	முன்றில் இருந்த முது வாய்ச் சாடி
	யாம் கஃடு உண்டென, வறிது மாசு இன்று;
5	படலை முன்றில் சிறு தினை உணங்கல்
	புறவும் இதலும் அறவும் உண்கெனப்
	பெய்தற்கு எல்லின்று பொழுதே; அதனான்,
	முயல் சுட்ட ஆயினும் தருகுவேம்; புகுதந்து
	ஈங்கு இருந்தீமோ, முது வாய்ப் பாண!
10	கொடுங் கோட்டு ஆமான் நடுங்கு தலைக் குழவி
	புன் தலைச் சிறாஅர் கன்று எனப் பூட்டும்
	சீறூர் மன்னன் நெருநை ஞாங்கர்,
	வேந்து விடு தொழிலொடு சென்றனன்; வந்து, நின்
	பாடினி மாலை அணிய,
15	வாடாத் தாமரை சூட்டுவன் நினக்கே.

322

	உழுது ஊர் காளை ஊழ் கோடு அன்ன
	கவை முள் கள்ளிப் பொரி அரைப் பொருந்தி,
	புது வரகு அரிகால் கருப்பை பார்க்கும்
	புன் தலைச் சிறாஅர் வில் எடுத்து ஆர்ப்பின்,
5	பெருங் கண் குறு முயல் கருங் கலன் உடைய
	மன்றில் பாயும் வன் புலத்ததுவே
	கரும்பின் எந்திரம் சிலைப்பின், அயலது.
	இருஞ் சுவல் வாளை பிறழும் ஆங்கண்,
	தண் பணை ஆளும் வேந்தர்க்குக்
10	கண் படை ஈயா வேலோன் ஊரே.

328

	..........டை முதல் புறவு சேர்ந்திருந்த
	புன் புலச் சீறூர், நெல் விளையாதே;
	வரகும் தினையும் உள்ளவை எல்லாம்
	இரவல் மாக்களுக்கு ஈயத் தொலைந்தன;
5	................. டு அமைந்தனனே;
	அன்னன் ஆயினும், பாண! நன்றும்
	வெள்ளத்திடும் பாலுள் உறை தொட....
	களவுப் புளி அன்ன விளை....
	..............வாடு ஊன் கொழுங் குறை
10	கொய் குரல் அரிசியொடு நெய் பெய்து அட்டு,
	துடுப்பொடு சிவணிய களிக் கொள் வெண் சோறு
	உண்டு, இனிது இருந்த பின்
	... ... ... ... .... ... தருகுவன் மாதோ
	தாளி முதல் நீடிய சிறு நறு முஞ்ஞை
15	முயல் வந்து கறிக்கும் முன்றில்,
	சீறூர் மன்னனைப் பாடினை செலினே.

333

	நீருள் பட்ட மாரிப் பேர் உறை
	மொக்குள் அன்ன பொகுட்டு விழிக் கண்ண,
	கரும் பிடர்த் தலைய, பெருஞ் செவிக் குறு முயல்
	உள் ஊர்க் குறும் புதல் துள்ளுவன உகளும்
5	தொள்ளை மன்றத்து ஆங்கண் படரின்,
	'உண்க' என உணரா உயவிற்று ஆயினும்,
	தங்கினிர் சென்மோ, புலவிர்! நன்றும்;
	சென்றதற் கொண்டு, மனையோள் விரும்பி,
	வரகும் தினையும் உள்ளவை எல்லாம்
10	இரவல் மாக்கள் உணக்கொளத் தீர்ந்தென,
	குறித்து மாறு எதிர்ப்பை பெறாஅமையின்,
	குரல் உணங்கு விதைத் தினை உரல் வாய்ப் பெய்து,
	சிறிது புறப்பட்டன்றோ இலளே; தன் ஊர்
	வேட்டக் குடிதொறும் கூட்டு
15	.............................................. உடும்பு செய்
	பாணி நெடுந் தேர் வல்லரோடு ஊரா,
	வம்பு அணி யானை வேந்து தலைவரினும்,
	உண்பது மன்னும் அதுவே;
	பரிசில் மன்னும், குருசில் கொண்டதுவே.

334

	காமரு பழனக் கண்பின் அன்ன
	தூ மயிர்க் குறுந் தாள் நெடுஞ் செவிக் குறு முயல்,
	புன் தலைச் சிறாஅர் மன்றத்து ஆர்ப்பின்,
	படப்பு ஒடுங்கும்மே ........... பின்பு
5	..................... ன் ஊரே மனையோள்
	பாணர் ஆர்த்தவும், பரிசிலர் ஓம்பவும்,
	ஊண் ஒலி அரவமொடு கைதூவாளே;
	உயர் மருப்பு யானைப் புகர் முகத்து அணிந்த
	பொலம் .............................. ப்
10	பரிசில் பரிசிலர்க்கு ஈய,
	உரவு வேல் காளையும் கை தூவானே.

339

	வியன் புலம் படர்ந்த பல் ஆ நெடு ஏறு
	மடலை மாண் நிழல் அசைவிட, கோவலர்
	வீ ததை முல்லைப் பூப் பறிக்குந்து;
	குறுங் கோல் எறிந்த நெடுஞ் செவிக் குறு முயல்
5	நெடு நீர்ப் பரப்பின் வாளையொடு உகளுந்து;
	தொடலை அல்குல் தொடித் தோள் மகளிர்
	கடல் ஆடிக் கயம் பாய்ந்து,
	கழி நெய்தல் பூக்குறூஉந்து;
	பைந் தழை துயல்வரும் செறு விறற..............
10	............................................................................லத்தி
	வளர வேண்டும், அவளே, என்றும்
	ஆர் அமர் உழப்பதும் அமரியளாகி,
	முறம் செவி யானை வேந்தர்
	மறம் கெழு நெஞ்சம் கொண்டு ஒளித்தோளே.

384

	மென்பாலான் உடன் அணைஇ,
	வஞ்சிக் கோட்டு உறங்கு நாரை
	அறைக் கரும்பின் பூ அருந்தும்;
	வன்பாலான் கருங் கால் வரகின்
5	......................................................................................
	அம் கண் குறு முயல வெருவ, அயல
	கருங் கோட்டு இருப்பைப் பூ உறைக்குந்து;
	விழவு இன்றாயினும், உழவர் மண்டை
	இருங் கெடிற்று மிசையொடு பூங் கள் வைகுந்து;
10	................................................கிணையேம், பெரும!
	நெல் என்னா, பொன் என்னா,
	கனற்றக் கொண்ட நறவு என்னா,
	.....................மனை என்னா, அவை பலவும்
	யான் தண்டவும், தான் தண்டான்,
15	நிணம் பெருத்த கொழுஞ் சோற்றிடை,
	மண் நாணப் புகழ் வேட்டு,
	நீர் நாண நெய் வழங்கி,
	புரந்தோன்; எந்தை; யாமலந்தொலை.....
	அன்னோனை உடையேம் என்ப;....... வறட்கு
20	யாண்டு நிற்க வெள்ளி, மாண்ட
	உண்ட நன் கலம் பெய்து நுடக்கவும்,
	தின்ற நண் பல் ஊன் தோண்டவும்,
	வந்த வைகல் அல்லது,
	சென்ற எல்லைச் செலவு அறியேனே.

395

	மென் புலத்து வயல் உழவர்
	வன் புலத்துப் பகடு விட்டு,
	குறு முயலின் குழைச் சூட்டொடு
	நெடு வாளைப் பல் உவியல்,
5	பழஞ் சோற்றுப் புகவு அருந்தி,
	புதல் தளவின் பூச் சூடி,
	................................................................
	...........................அரியலாருந்து;
	மனைக் கோழிப் பைம் பயிரின்னே,
10	கானக் கோழிக் கவர் குரலொடு
	நீர்க் கோழிக் கூய்ப் பெயர்க்குந்து;
	வேய் அன்ன மென் தோளால்,
	மயில் அன்ன மென் சாயலார்,
	கிளி கடியின்னே,
15	அகல் அள்ளல் புள் இரீஇயுந்து;
	ஆங்கு அப் பல நல்ல புலன் அணியும்
	சீர் சான்ற விழுச் சிறப்பின்,
	சிறு கண் யானைப் பெறல் அருந் தித்தன்
	செல்லா நல் இசை உறந்தைக் குணாது,
20	நெடுங் கை வேண்மான் அருங் கடிப் பிடவூர்
	அறப் பெயர்ச் சாத்தன் கிளையேம், பெரும!
	முன் நாள் நண்பகல் சுரன் உழந்து வருந்தி,
	கதிர் நனி செ ...................................... மாலை,
	தன் கடைத் தோன்றி, என் உறவு இசைத்தலின்,
25	தீம் குரல்......... கின் அரிக் குரல் தடாரியொடு,
	ஆங்கு நின்ற எற்கண்டு,
	சிறிதும் நில்லான், பெரிதும் கூறான்,
	அருங் கலம் வரவே அருளினன் வேண்டி,
	...........யென உரைத்தன்றி நல்கி, தன் மனைப்
30	பொன் போல் மடந்தையைக் காட்டி, 'இவனை
	என் போல் போற்று' என்றோனே; அதற்கொண்டு,
	அவன் மறவலேனே; பிறர் உள்ளலேனே;
	அகன் ஞாலம் பெரிது வெம்பினும்,
	மிக வானுள் எரி தோன்றினும்,
35	குள மீனொடும் தாள் புகையினும்,
	பெருஞ் செய் நெல்லின் கொக்கு உகிர் நிமிரல்
	பசுங் கண் கருனைச் சூட்டொடு மாந்தி,
	'விளைவு ஒன்றோ வெள்ளம் கொள்க!' என,
	உள்ளதும் இல்லதும் அறியாது,
40	ஆங்கு அமைந்தன்றால்; வாழ்க, அவன் தாளே!

396

	கீழ் நீரான் மீன் வழங்குந்து;
	மீ நீரான், கண் அன்ன, மலர் பூக்குந்து;
	கழி சுற்றிய விளை கழனி,
	அரிப் பறையான் புள் ஓப்புந்து;
5	நெடுநீர் கூஉம் மணல் தண் கான்
	மென் பறையான் புள் இரியுந்து;
	நனைக் கள்ளின் மனைக் கோசர்
	தீம் தேறல் நறவு மகிழ்ந்து,
	தீம் குரவைக் கொளைத் தாங்குந்து;
10	உள் இலோர்க்கு வலி ஆகுவன்,
	கேள் இலோர்க்குக் கேள் ஆகுவன்,
	கழுமிய வென் வேல் வேளே,
	வள நீர் வாட்டாற்று எழினியாதன்;
	கிணையேம், பெரும!
15	கொழுந் தடிய சூடு என்கோ?
	வள நனையின் மட்டு என்கோ?
	குறு முயலின் நிணம் பெய்தந்த
	நறு நெய்ய சோறு என்கோ?
	திறந்து மறந்த கூட்டுமுதல்
20	முகந்து கொள்ளும் உணவு என்கோ?
	அன்னவை பல பல
	...................................................ருநதய
	இரும் பேர் ஒக்கல் அருந்து எஞ்சிய
	அளித்து உவப்ப, ஈத்தோன் எந்தை;
25	எம்மோர் ஆக்கக் கங்குண்டே;
	மாரி வானத்து மீன் நாப்பண்,
	விரி கதிர வெண் திங்களின்,
	விளங்கித் தோன்றுக, அவன் கலங்கா நல் இசை!
	யாமும் பிறரும் வாழ்த்த, நாளும்
30	நிரைசால் நன் கலன் நல்கி,
	உரை செலச் சிறக்க, அவன் பாடல்சால் வளனே!