19

	இமிழ் கடல் வளைஇய ஈண்டு அகன் கிடக்கை,
	தமிழ் தலைமயங்கிய தலையாலங்கானத்து,
	மன் உயிர்ப் பன்மையும், கூற்றத்து ஒருமையும்,
	நின்னொடு தூக்கிய வென் வேல் செழிய!
5	'இரும் புலி வேட்டுவன் பொறி அறிந்து மாட்டிய
	பெருங் கல் அடாரும் போன்ம்' என விரும்பி,
	முயங்கினேன் அல்லனோ, யானே மயங்கிக்
	குன்றத்து இறுத்த குரீஇ இனம் போல,
	அம்பு சென்று இறுத்த அரும் புண் யானைத்
10	தூம்புடைத் தடக் கை வாயொடு துமிந்து,
	நாஞ்சில் ஒப்ப, நிலம் மிசைப் புரள,
	எறிந்து களம் படுத்த ஏந்து வாள் வலத்தர்
	எந்தையொடு கிடந்தோர், எம் புன் தலைப் புதல்வர்;
	'இன்ன விறலும் உளகொல், நமக்கு?' என,
15	மூதில் பெண்டிர் கசிந்து அழ, நாணி,
	கூற்றுக் கண்ணோடிய வெருவரு பறந்தலை,
	எழுவர் நல் வலம் கடந்தோய்! நின்
	கழூஉ விளங்கு ஆரம் கவைஇய மார்பே?

225

	தலையோர் நுங்கின் தீம் சேறு மிசைய,
	இடையோர் பழத்தின் பைங் கனி மாந்த,
	கடையோர் விடு வாய்ப் பிசிரொடு சுடு கிழங்கு நுகர,
	நில மலர் வையத்து வல முறை வளைஇ,
5	வேந்து பீடு அழித்த ஏந்து வேல் தானையொடு,
	'ஆற்றல்' என்பதன் தோற்றம் கேள், இனி:
	கள்ளி போகிய களரிஅம் பறந்தலை,
	முள்ளுடை வியன் காட்டதுவே 'நன்றும்
	சேட்சென்னி நலங்கிள்ளி கேட்குவன்கொல்?' என,
10	இன் இசைப் பறையொடு வென்றி நுவல,
	தூக்கணங் குரீஇத் தூங்கு கூடு ஏய்ப்ப
	ஒரு சிறைக் கொளீஇய திரி வாய் வலம்புரி,
	ஞாலங் காவலர் கடைத்தலை,
	காலைத் தோன்றினும் நோகோ யானே.

318

	கொய் அடகு வாட, தரு விறகு உணங்க,
	மயில்அம் சாயல் மாஅயோளொடு
	பசித்தன்று அம்ம, பெருந்தகை ஊரே
	மனை உறை குரீஇக் கறை அணல் சேவல்,
5	பாணர் நரம்பின் சுகிரொடு, வய மான்
	குரல் செய் பீலியின் இழைத்த குடம்பை,
	பெருஞ் செய் நெல்லின் அரிசி ஆர்ந்து, தன்
	புன் புறப் பெடையொடு வதியும்
	யாணர்த்து ஆகும் வேந்து விழுமுறினே.