277

	'மீன் உண் கொக்கின் தூவி அன்ன
	வால் நரைக் கூந்தல் முதியோள் சிறுவன்
	களிறு எறிந்து பட்டனன்' என்னும் உவகை
	ஈன்ற ஞான்றினும் பெரிதே; கண்ணீர்
5	நோன் கழை துயல்வரும் வெதிரத்து
	வான் பெயத் தூங்கிய சிதரினும் பலவே.

342

	'கானக் காக்கைக் கலிச் சிறகு ஏய்க்கும்
	மயிலைக் கண்ணி, பெருந் தோள் குறுமகள்,
	ஏனோர் மகள்கொல் இவள்?' என விதுப்புற்று,
	என்னொடு வினவும் வென் வேல் நெடுந்தகை!
5	திரு நயத்தக்க பண்பின் இவள் நலனே
	பொருநர்க்கு அல்லது, பிறர்க்கு ஆகாதே;
	பைங் கால் கொக்கின் பகு வாய்ப் பிள்ளை
	மென் சேற்று அடைகரை மேய்ந்து உண்டதற்பின்,
	ஆரல் ஈன்ற ஐயவி முட்டை,
10	கூர் நல் இறவின் பிள்ளையொடு பெறூஉம்,
	தண் பணைக் கிழவன் இவள் தந்தையும்; வேந்தரும்
	பெறாஅமையின் பேர் அமர் செய்தலின்,
	கழி பிணம் பிறங்கு போர்பு அழி களிறு எருதா,
	வாள் தக வைகலும் உழக்கும்
15	மாட்சியவர், இவள் தன்னைமாரே.

395

	மென் புலத்து வயல் உழவர்
	வன் புலத்துப் பகடு விட்டு,
	குறு முயலின் குழைச் சூட்டொடு
	நெடு வாளைப் பல் உவியல்,
5	பழஞ் சோற்றுப் புகவு அருந்தி,
	புதல் தளவின் பூச் சூடி,
	................................................................
	...........................அரியலாருந்து;
	மனைக் கோழிப் பைம் பயிரின்னே,
10	கானக் கோழிக் கவர் குரலொடு
	நீர்க் கோழிக் கூய்ப் பெயர்க்குந்து;
	வேய் அன்ன மென் தோளால்,
	மயில் அன்ன மென் சாயலார்,
	கிளி கடியின்னே,
15	அகல் அள்ளல் புள் இரீஇயுந்து;
	ஆங்கு அப் பல நல்ல புலன் அணியும்
	சீர் சான்ற விழுச் சிறப்பின்,
	சிறு கண் யானைப் பெறல் அருந் தித்தன்
	செல்லா நல் இசை உறந்தைக் குணாது,
20	நெடுங் கை வேண்மான் அருங் கடிப் பிடவூர்
	அறப் பெயர்ச் சாத்தன் கிளையேம், பெரும!
	முன் நாள் நண்பகல் சுரன் உழந்து வருந்தி,
	கதிர் நனி செ ...................................... மாலை,
	தன் கடைத் தோன்றி, என் உறவு இசைத்தலின்,
25	தீம் குரல்......... கின் அரிக் குரல் தடாரியொடு,
	ஆங்கு நின்ற எற்கண்டு,
	சிறிதும் நில்லான், பெரிதும் கூறான்,
	அருங் கலம் வரவே அருளினன் வேண்டி,
	...........யென உரைத்தன்றி நல்கி, தன் மனைப்
30	பொன் போல் மடந்தையைக் காட்டி, 'இவனை
	என் போல் போற்று' என்றோனே; அதற்கொண்டு,
	அவன் மறவலேனே; பிறர் உள்ளலேனே;
	அகன் ஞாலம் பெரிது வெம்பினும்,
	மிக வானுள் எரி தோன்றினும்,
35	குள மீனொடும் தாள் புகையினும்,
	பெருஞ் செய் நெல்லின் கொக்கு உகிர் நிமிரல்
	பசுங் கண் கருனைச் சூட்டொடு மாந்தி,
	'விளைவு ஒன்றோ வெள்ளம் கொள்க!' என,
	உள்ளதும் இல்லதும் அறியாது,
40	ஆங்கு அமைந்தன்றால்; வாழ்க, அவன் தாளே!

398

	மதி நிலாக் கரப்ப, வெள்ளி ஏர்தர,
	வகை மாண் நல் இல்........................
	பொறி மயிர் வாரணம் பொழுது அறிந்து இயம்ப,
	பொய்கைப் பூ முகை மலர, பாணர்
5	கை வல் சீறியாழ் கடன் அறிந்து இயக்க,
	இரவுப் புறம் பெற்ற ஏம வைகறை,
	பரிசிலர் விசையெ
	வரிசையின் இறுத்த வாய்மொழி வஞ்சன்,
	நகைவர் குறுகின் அல்லது, பகைவர்க்குப்
10	புலியினம் மடிந்த கல் அளை போல,
	துன்னல் போகிய பெரும் பெயர் மூதூர்,
	மதியத்து அன்ன என் அரிக் குரல் தடாரி,
	இரவுரை நெடுவார் அரிப்ப வட்டித்து,
	உள்ளி வருநர் கொள்கலம் நிறைப்போய்!
15	'தள்ளா நிலையை ஆகியர் எமக்கு' என
	என் வரவு அறீஇ,
	சிறிதிற்குப் பெரிது உவந்து,
	விரும்பிய முகத்தன் ஆகி, என் அரைத்
	துரும்பு படு சிதாஅர் நீக்கி, தன் அரைப்
20	புகை விரிந்தன்ன பொங்கு துகில் உடீஇ,
	அழல் கான்றன்ன அரும் பெறல் மண்டை,
	நிழல் காண் தேறல் நிறைய வாக்கி,
	யான் உண அருளல் அன்றியும், தான் உண்
	மண்டைய கண்ட மான் வறைக் கருனை,
25	கொக்கு உகிர் நிமிரல் ஒக்கல் ஆர,
	வரை உறழ் மார்பின், வையகம் விளக்கும்,
	விரவு மணி ஒளிர்வரும், அரவு உறழ் ஆரமொடு,
	புரையோன் மேனிப் பூத்தசல.......................
	முரைசெல அருளியோனே
30	........................யருவிப் பாயல் கோவே.