24

	நெல் அரியும் இருந் தொழுவர்
	செஞ் ஞாயிற்று வெயில் முனையின்,
	தெண் கடல் திரை மிசைப் பாயுந்து;
	திண் திமில் வன் பரதவர்
5	வெப்பு உடைய மட்டு உண்டு,
	தண் குரவைச் சீர் தூங்குந்து;
	தூவல் கலித்த தேம் பாய் புன்னை
	மெல் இணர்க் கண்ணி மிலைந்த மைந்தர்
	எல் வளை மகளிர்த் தலைக் கை தரூஉந்து;
10	வண்டு பட மலர்ந்த தண் நறுங் கானல்
	முண்டகக் கோதை ஒண் தொடி மகளிர்
	இரும் பனையின் குரும்பை நீரும்,
	பூங் கரும்பின் தீம் சாறும்,
	ஓங்கு மணல் குவவுத் தாழைத்
15	தீம் நீரொடு உடன் விராஅய்,
	முந் நீர் உண்டு முந்நீர்ப் பாயும்;
	தாங்கா உறையுள் நல் ஊர் கெழீஇய
	ஓம்பா ஈகை மா வேள் எவ்வி
	புனல் அம் புதவின் மிழலையொடு கழனிக்
20	கயல் ஆர் நாரை போர்வில் சேக்கும்,
	பொன் அணி யானைத் தொல் முதிர் வேளிர்,
	குப்பை நெல்லின், முத்தூறு தந்த
	கொற்ற நீள் குடை, கொடித் தேர்ச் செழிய!
	நின்று நிலைஇயர் நின் நாள்மீன்; நில்லாது
25	படாஅச் செலீஇயர், நின் பகைவர் மீனே
	நின்னொடு, தொன்று மூத்த உயிரினும், உயிரொடு
	நின்று மூத்த யாக்கை அன்ன, நின்
	ஆடு குடி மூத்த விழுத் திணைச் சிறந்த
	வாளின் வாழ்நர் தாள் வலம் வாழ்த்த,
30	இரவல் மாக்கள் ஈகை நுவல,
	ஒண் தொடி மகளிர் பொலங்கலத்து ஏந்திய
	தண் கமழ் தேறல் மடுப்ப, மகிழ் சிறந்து,
	ஆங்கு இனிது ஒழுகுமதி, பெரும! 'ஆங்கு அது
	வல்லுநர் வாழ்ந்தோர்' என்ப தொல் இசை,
35	மலர் தலை உலகத்துத் தோன்றி,
	பலர், செலச் செல்லாது, நின்று விளிந்தோரே.

209

	பொய்கை நாரை போர்வில் சேக்கும்
	நெய்தல் அம் கழனி, நெல் அரி தொழுவர்
	கூம்பு விடு மெண் பிணி அவிழ்ந்த ஆம்பல்
	அகல் அடை அரியல் மாந்தி, தெண் கடல்
5	படு திரை இன் சீர்ப் பாணி தூங்கும்
	மென் புல வைப்பின் நல் நாட்டுப் பொருந!
	பல் கனி நசைஇ, அல்கு விசும்பு உகந்து,
	பெரு மலை விடரகம் சிலம்ப முன்னி,
	பழனுடைப் பெரு மரம் தீர்ந்தென, கையற்று,
10	பெறாது பெயரும் புள்ளினம் போல, நின்
	நசை தர வந்து, நின் இசை நுவல் பரிசிலென்
	வறுவியேன் பெயர்கோ? வாள் மேம்படுந!
	ஈயாய் ஆயினும், இரங்குவென்அல்லேன்;
	நோய் இலை ஆகுமதி; பெரும! நம்முள்
15	குறு நணி காண்குவதாக நாளும்,
	நறும் பல் ஒலிவரும் கதுப்பின், தே மொழி,
	தெரிஇழை மகளிர் பாணி பார்க்கும்
	பெரு வரை அன்ன மார்பின்,
	செரு வெஞ் சேஎய்! நின் மகிழ் இருக்கையே!

351

	படு மணி மருங்கின பணைத் தாள் யானையும்,
	கொடி நுடங்கு மிசைய தேரும், மாவும்,
	படை அமை மறவரொடு, துவன்றிக் கல்லென,
	கடல் கண்டன்ன கண் அகன் தானை
5	வென்று எறி முரசின் வேந்தர், என்றும்,
	வண் கை எயினன் வாகை அன்ன
	இவள் நலம் தாராது அமைகுவர் அல்லர்;
	என் ஆவதுகொல் தானே தெண் நீர்ப்
	பொய்கை மேய்ந்த செவ் வரி நாரை
10	தேங் கொள் மருதின் பூஞ் சினை முனையின்,
	காமரு காஞ்சித் துஞ்சும்
	ஏமம்சால் சிறப்பின், இப் பணை நல் ஊரே?

354

	அரைசு தலைவரினும் அடங்கல் ஆனா
	நிரை காழ் எஃகம் நீரின் மூழ்கப்
	புரையோர் சேர்ந்தென, தந்தையும் பெயர்க்கும்;
	வயல் அமர் கழனி வாயில் பொய்கை,
5	கயல் ஆர் நாரை உகைத்த வாளை
	புனலாடு மகளிர் வள மனை ஒய்யும்
	ஊர் கவின் இழப்பவும் வருவது கொல்லோ
	சுணங்கு அணிந்து எழிலிய அணந்து ஏந்து இள முலை,
	வீங்கு இறைப் பணைத் தோள், மடந்தை
10	மான் பிணை அன்ன மகிழ் மட நோக்கே?

384

	மென்பாலான் உடன் அணைஇ,
	வஞ்சிக் கோட்டு உறங்கு நாரை
	அறைக் கரும்பின் பூ அருந்தும்;
	வன்பாலான் கருங் கால் வரகின்
5	......................................................................................
	அம் கண் குறு முயல வெருவ, அயல
	கருங் கோட்டு இருப்பைப் பூ உறைக்குந்து;
	விழவு இன்றாயினும், உழவர் மண்டை
	இருங் கெடிற்று மிசையொடு பூங் கள் வைகுந்து;
10	................................................கிணையேம், பெரும!
	நெல் என்னா, பொன் என்னா,
	கனற்றக் கொண்ட நறவு என்னா,
	.....................மனை என்னா, அவை பலவும்
	யான் தண்டவும், தான் தண்டான்,
15	நிணம் பெருத்த கொழுஞ் சோற்றிடை,
	மண் நாணப் புகழ் வேட்டு,
	நீர் நாண நெய் வழங்கி,
	புரந்தோன்; எந்தை; யாமலந்தொலை.....
	அன்னோனை உடையேம் என்ப;....... வறட்கு
20	யாண்டு நிற்க வெள்ளி, மாண்ட
	உண்ட நன் கலம் பெய்து நுடக்கவும்,
	தின்ற நண் பல் ஊன் தோண்டவும்,
	வந்த வைகல் அல்லது,
	சென்ற எல்லைச் செலவு அறியேனே.