தென் பரதவர் மிடல் சாய,

வட வடுகர் வாள் ஓட்டிய,

தொடை அமை கண்ணி, திருந்து வேல் தடக் கை,

கடு மா கடைஇய விடு பரி வடிம்பின்,

5

நல் தார், கள்ளின், சோழன் கோயில்,

புதுப் பிறை அன்ன சுதை சேய் மாடத்து,

பனிக் கயத்து அன்ன நீள் நகர் நின்று, என்

அரிக் கூடு மாக் கிணை இரிய ஒற்றி,

எஞ்சா மரபின் வஞ்சி பாட,

10

எமக்கு என வகுத்த அல்ல, மிகப் பல,

மேம்படு சிறப்பின் அருங் கல வெறுக்கை

தாங்காது பொழிதந்தோனே; அது கண்டு,

இலம்பாடு உழந்த என் இரும் பேர் ஒக்கல்,

விரல் செறி மரபின செவித் தொடக்குநரும்,

15

செவித் தொடர் மரபின விரல் செறிக்குநரும்,

அரைக்கு அமை மரபின மிடற்று யாக்குநரும்,

மிடற்று அமை மரபின அரைக்கு யாக்குநரும்,

கடுந் தெறல் இராமனுடன் புணர் சீதையை

வலித்தகை அரக்கன் வௌவிய ஞான்றை,

20

நிலம் சேர் மதர் அணி கண்ட குரங்கின்

செம் முகப் பெருங் கிளை இழைப் பொலிந்தாஅங்கு,

அறாஅ அரு நகை இனிது பெற்றிகுமே

இருங் கிளைத் தலைமை எய்தி,

அரும்படர் எவ்வம் உழந்ததன்தலையே.

திணை அது; துறை இயன்மொழி.

சோழன் செருப்பாழி எறிந்த இளஞ்சேட் சென்னியை ஊன்பொதி பசுங் குடையார் பாடியது.