kalladam

கங்குல்	- இருள், இரவு
கச்சு	- வார்
கஞ்ச நாதம்	- வெண்கலத்தால் செய்த தாளக் கருவியின் ஒலி
கஞ்சம்	- தாமரை; வெண்கலம்
கட்செவி	- பாம்பு
கட்புலம்கொண்ட	- கண்ணாரக் கண்டு மகிழ்ந்த
கட ஒலி	- யானையின் ஒலி; காட்டில் கேட்கப் பெறும் ஒலி
கடக் குழி	- மதம் உண்டாகும் குழிந்த இடம்
கடந்து	- வென்று, அப்பாற் பட்டு
கடம்	- காடு; குடம்; மதநீர்
கடமான்	- யானை
கடல் தெய்வம்	- கடலாகிய தெய்வம்
கடல் மகள்	- கடலாகிய பெண்
கடல்மா	- சூரபதுமன்
கடவு	- செலுத்துகிற
கடன்	- காரணம், வினைப் போகம்
கடன் அறும் யாக்கை	- வினைப் போகத்தைத் துய்ப்பதற்குப் புகுந்த உயிர் நீங்கிய யாக்கை; உயிர் நீத்த உடல்; வினைப் பயன் அற்ற உடல்
கடி	- காவல், மணம், விலக்குதல்
கடிகை	- நாழிகை
கடிதல்	- நீக்குதல், போக்குதல், ஓட்டுதல்
கடிதிர்	- ஓட்டுவீர்
கடிப்பு	- முழவின் வார்; குறுந் தடி; சிறு பறையில் கட்டியுள்ள சதங்கைகள்; நரம்புக் கருவியில் ஒலியமைக்கும் நரம்பு
கடு	- நஞ்சு
கடுக்களம்	- காள கண்டம்; நஞ்சணிந்த மிடறு
கடுக்கை	- கொன்றை
கடுங்கண்	- கொடுமை
கடுங் கான்	- கொடிய காடு
கடுங் குலை	- செங்குத்தான கரை
கடுஞ் சுரம் தந்த	- கொடிய பாலை நிலத்தில் உண்டான
கடுமான்	- சிங்கம்; விரைந்து செல்லும் குதிரை
கடுவினை	- தீவினை
கடைக் கால்	- ஊழிக் காலம்
கடைக்கொள் நாள்	- இறுதி நாள்
கடைசியர்	- உழத்தியர்
கண்கொள	- கண் போன்று மலர
கண்டல்	- தாழை
கண்டன	- செய்தனவாகிய
கண்டி	- கண்டமுடையாள், கழுத்தையுடையவள்
கண்டீரவம்	- சிங்கம்
கண்டை	- நீ கண்டாய்
கண்ணளி	- தயை
கண்ணற	- தயையில்லாமல்
கண்ணி	- தலையில் சூடும் மாலை
கண்ணிய	- கருதிய, பொருந்திய
கண்ணிலர்	- ஞானக் கண் இல்லாதவர்
கண்ணிலி	- கண்ணோட்டம் இல்லாதவன்
கண்ணின்று	- முன்னின்று
கண் நிழல்	- கண் ஒளி
கண் படுத்தல்	- உறங்குதல், நித்திரை செய்தல்
கண் பனித்து	- கண்ணில் நீர் துளித்து
கண் புணர	- கண் காண
கணி	- வேங்கை மரம்
கணிச்சி	- மழு
கணை	- திரட்சி, அம்பு
கதம்	- கோபம்
கதழ்	- விரைவு
கதிர்	- ஒளி, சூரியன், கிரணம்
கதிர் உடல்	- சூரிய மண்டலம்
கதுப்பு	- கூந்தல்
கதுவ	- பற்ற
கந்தரம்	- கழுத்து
கந்தி	- கமுகு மரம்
கந்து	- தூண்
கம்பலை	- பேரொலி, ஆரவாரம்
கம்மியர்	- கொல்லர்
கமஞ் சூல் மழை	- நிறைந்த சூலுடைய மேகம்
கயந்தலை	- யானைக் கன்று
கயம்	- குளம்
கயல்	- மீன்
கயவர்	- கீழ் மக்கள்
கயற்கொடி	- மீனக் கொடி (பாண்டியருக்கு உரியது)
கயிரவம்	- அல்லி
கரடிகை	- ஒருவகை வாத்தியம்
கரணம்	- மனம், புத்தி, சித்தம், அகங்காரம், என்னும் உட்கரணம் நான்கு
கரப்ப	- மறைத்துக் கொள்ள
கரம்	- கை
கராதி	- (கர+ஆதி) - கரன் முதலியோர்
கரி	- யானை, சான்று
கரியோர்	- சான்றாக உள்ளவர்
கரியோன்	- திருமால், கண்ணன்
கரியோன் திருவுறை	- கூடல் அழகர் கோயில்
கரு	- பசுங்காய்; சினை; கர்ப்பம்
கரு இருந்து	- கர்ப்பங் கொண்டு, சூல் கொண்டு
கருங் கடல்	- பெருங் கடல்
கருங் கடு	- கரிய நஞ்சு
கருங் கயிறு	- பெருங் கயிறு; வலிய கயிறு
கருங் கழி	- பெரிய உப்பங் கழி
கருங் கால்	- வலிய கால்
கருங் காற் கவண்	- வலிய கால் அமைந்த கவண்
கருங் கை	- வலிய தும்பிக்கை
கருந் தடி	- கரிய தசை
கருந் தேன்	- பெருந் தேன்
கரு நடர்	- கன்னட நாட்டார் (களப்பிரர்)
கருப்புத் தரளம்	- கரும்பின் முத்து
கருப்பை	- எலி, காரெலி
கரும் பெயல்	- கரிய மேகம் பெய்தல், பெரு மழை
கருமணி	- நீலமணி
கருமா	- பன்றி
கரு முகில்	- கரிய மேகம்
கருமை	- கறுப்பு நிறம், பெருமை, வலிமை
கரு வழி	- பிறத்தற்கு ஏதுவாய வழி
கருவி	- தொகுதி
கருவிளை	- நீலோற்பலம்
கரை	- எல்லை
கரைக் கொல்லும்	- கரையை அழிக்கும்
கரைந்து	- உருகி
கல்	- மலை, நடுகல், சந்தனக் கல்
கல் இபம்	- கல் யானை
கல்குளி மாக்கள்	- முத்துக் குளிப்போர்
கல் புடை ஆரம்	- கல்லைப் பிளந்து எழுகின்ற சந்தன மரம்
கல்லதர்	- கல் வழி
கல்லவடம்	- ஒரு வகை வாத்தியம்
கல்லலகு	- ஒரு வகை வாத்தியம்
கல்லறை	- பாறைக் குழி
கல்லாது உற்ற	- அறியாது அங்குள்ள
கல்லை	- உண்ணும் கலம், இலைக் கலம் (தொன்னை)
கல்வி அற மா மகள்	- கல்வியாய அறம் பெருக்கும் மகள்
கலத்தும்	- கலந்து கொள்வோம்
கலதியர்	- கலகம் இயற்றுவோர்; தீக்குணமுடையோர்; கீழோர்
கலம்	- மரக்கலம், கப்பல்
கலர்	- கீழ் மக்கள்
கலவை	- சந்தனக் குழம்பு
கலன்	- கப்பல் (கலம் என்பதன் போலி)
கலன்	- ஆபரணம், அணிகலம் கலி, ஓசை, ஒலி
கலி திரைப் பரவை	- ஒலிக்கும் அலையை உடைய கடல்
கலிமான்	- கனைக்குங் குதிரை
கலுழ்தல்	- அழுதல், வருந்தல்
கலைமகள்	- சரசுவதி
கவடு	- பெருங் கிளை, கொம்பு
கவர்	- பிரிவு, பிரியும் கிளை
கவரி	- கவரி மான்
கவரி நாகு	- இளைய எருமை
கவலை	- சிறு வழி, கவர்ந்த வழி
கவளம்	- உணவுத் திரள், உருண்டையாகத் திரட்டிய உணவு
கவறு	- சூது
கவனம்	- விரைவு
கவிகை	- குடை
கவிப் பாடகர்	- செய்யுள் இயற்றுதல், பொருள் சொல்லல், பாடுதல், முதலியவற்றில் வல்ல புலவர்
கவிப் புலவர்	- சங்கப் புலவர்
கவிர்	- முள் முருங்கை
கவிழ்ந்த	- தலைகீழாக முளைத்த
கவின்	- அழகு
கவுள்	- கன்னம்
கவை	- பிளவு, கிளை
கவைஇய	- உண்டாகிய, உள்ளே இட்ட
கவைத்த	- கிளைத்த
கவைத்தீ நா	- பிளவுள்ள நாக்கினை உடைய தீ
கவைத்து எழு சொல்	- பலவாகப் பேசும் பேச்சு
கவையா	- வேறுபடா
கழல்	- வீரர்கள் காலில் அணிந்து கொள்ளும் ஒரு வகை அணி
கழி	- உப்பங் கழி
கழிதந்து	- தோற்று
கழி துற்ற	- மிகவும் நெருங்கிய
கழுக்கடை	- ஓர் படை, ஈட்டியின் நுனி, சூலம்
கழுகு	- பருந்து
கழுது	- பேய்
கழுவிய	- சாணை தீர்ந்த
கழை	- மூங்கில்
கழைக் கரும்பு	- இரசதாளிக் கரும்பு
கழை நித்திலம்	- மூங்கில் முத்து
கள்	- தேன், மது
களம்	- கழுத்து
களவு	- களாச் செடி, களாமலர்; கள்ளத் தன்மை
களவுடல்	- பொய்த்தோற்றமான உடல்
களி	- களிப்பு
களிற்றுரி	- யானைத் தோல்
களைகடும்	- களை எடுக்கும்
களைஞர்	- களை பறிப்பவர்
களைந்து	- போக்கி
களையாது	- நீங்காது
கற் பதுக்கை	- கற் பாறை
கற்பம்	- கற்ப காலம்; நானூற்று முப்பத்திரண்டு கோடி வருடம் கொண்ட பிரமனது ஒருநாள்; பிரமனுக்கு விதிக்கப்பட்ட வாழ்நாள்
கற்பு	- கற்பித்தல்
கற்றதும்	- அறிந்ததும்
கறங்குதல்	- சுழல்தல், ஒலித்தல், முழங்குதல்
கறாது	- கரு நிறம் கொள்ளாமல்
கறி	- மிளகு
கறுத்து	- சினந்து, கருமை பெற்று, மாறுபட்டு
கறை	- கறுப்பு, களங்கம், உரல்
கறையடி	- யானை
கன்னி	- இளம் பெண், அழிவின்மை, உமையம்மை, துர்க்கை
கனகம்	- பொன்
கனல்	- நெருப்பு
கனற்றும்	- சுடும்
கனன்று	- கோபித்து
கனை	- செறிவு, நெருக்கம்