என்பது.

  ‘என்றா’ என்பது எண்ணிடைச் சொல் 

 நன்மை :

   ‘இதனின் நன்று இது’ என்பது. 

  தீமை :

   ‘இதனிற் றீது இது’ என்பது. 

  சிறுமை :

   ‘இதனிற் சிறிது இது’ என்பது. 

  பெருமை :

  ‘இதனிற் பெரிது இது’ என்பது. 

 வன்மை :

  ‘இதனின் வலிது இது’ என்பது. 

 மென்மை :

  ‘இதனின் மெலிது இது’ என்பது. 

 கடுமை :

‘இதனிற் கடிது இது’ என்பது.
‘என்றா’ என்பது எண்ணிடைச் சொல். 

 முதுமை :

   ‘இவனின் மூத்தான் இவன்’ என்பது. 

 இளமை :

   ‘இவனின் இளையான் இவன்’ என்பது. 

 சிறத்தல் :

   ‘இவனிற் சிறந்தான் இவன்’ என்பது. 

 இழித்தல் :

   ‘இவனின் இழிந்தான் இவன்’ என்பது. 

 புதுமை :

   ‘இவனிற் புதியன் இவன்’ என்பது. 

 பழமை :

   ‘இவனிற் பழையன் இவன்’ என்பது. 

 ஆக்கம் :

   ‘இவனின் ஆயினான் இவன்’ என்பது.

   ‘என்றா’ என்பது எண்ணிடைச் சொல். 

 இன்மை :

   ‘இவனின் இலன் இவன்’ என்பது.

 உடைமை :

   ‘இவனின் உடையன் இவன்’ என்பது. 

 நாற்றம் :

   ‘இதனின் நாறும் இது’ என்பது. 

   இவையெல்லாம் பொரூஉப்பொருள். 

 தீர்தல் :

   ‘ஊரிற் றீர்ந்தான்’ என்பது ; இது நீக்கம். 

 பன்மை :

   ‘இவரிற் பலர் இவர்’ என்பது. 

 சின்மை :

   ‘இவரிற் சிலர் இவர்’ என்பது.

   இவையும் பொரூஉப்பொருள். 

 பற்றுவிடுதல் :

   ‘ஊரிற் பற்றுவிட்டான்’ இதுவும் நீக்கம் என்பது.

   ‘அன்ன  பிறவும்’  என்றதனால்  எல்லைப்  பொருளும்,  ஏதுவும்
 கொள்க. 

 எல்லை :

   ‘கருவூரின் கிழக்கு’

   ‘மருவூரின் மேற்கு’ என்பன. 

 ஏது :